Урф-одатлар ўлганларнинг тирикларга ўткизган қонунларидир. Айман Ёғий
    1 комментарий
    9 классов
    2 комментария
    19 классов
    РИЖОЛНИНГ АЁЛИ • Либиялик машҳур зот Умар Мухтор раҳимаҳуллоҳ аёли вафот топганида йиғлади. Унинг ёнидагилар: - Сиздек инсоннинг йиғлаганини кўрмаган эдик, нима сабабдан йиғладингиз?- дейишди.. • Шунда Умар Мухтор жавоб берди: - Италия босқинчилари билан жанглардан қайтганимда чодирга кирар эканман аёлим ҳар сафар чодирнинг парда-эшигини кўтариб турар: - Нега бундай қиласан?- десам: - Аллоҳдан бошқанинг ҳузурида бошингизни доимо тик тутишингиз учун! - дерди. Шуни эслаб кўзимга ёш келди.
    2 комментария
    45 классов
    Sen meni shunchaki yaratganing yo'q, shunchaki yashashni men odat qildim! | @Abdukarim Mirzayev
    2 комментария
    31 класс
    Har doim aroq ichib yuradigan odam Jumada...
    1 комментарий
    47 классов
    ​​ЖАННАТНИ ҚАНДАЙ СОТИБ ОЛАМИЗ? "Эй Раббисидан юз ўгир ган инсон! Чангу тўзон тингандан кейин ҳақиқатни кўрасан ҳали. Aгар тавба қилиб, огоҳ бўлмасанг, яқинда уйинг харобага айлангани ва Ҳақнинг қаттиқ зарбасини кўрасан. Ҳолингга вой бўлсин, динингнинг кўйлаги йиртиқ, иймонинг либоси нажас, балки иймонинг ялангоч ҳолда, қалбинг жоҳил, сиринг булғанган, кўксинг Ислом билан очилмаган, ботининг хароб, аммо зоҳиринг яшнаган, номайи аъмолинг қора, севган дунёнг кетувчи, қабр ва охиратинг сенга юзланган ҳолдасан. Қадамингни ўйлаб бос, яқинда борадиган жойинг ҳақида фикр қил. Эҳтимол бугун ажалинг келар, эҳтимол ҳозир келар... У келса, сен билан сенинг орзуларинг ўртасини ажратиб юборади. Кимки, талаб қилаётган нарсасини яхши англаса, у йўлда сарфлайдиган нарсаси арзимас туюлади. Муҳаббати чин бўлган инсон маҳбубидан бошқа билан туролмайди. Биров келиб: "Мен жаннат ва ундаги буюк неъматлар ҳақида эшитдим. Aллоҳ таоло: "Ва унда нафслар хохлайдиган, кўзлар лаззатланадиган барча нарса бор" деган экан. Хўп, унинг баҳоси нима?" - деса, биз унга шундай деймиз: "Aллоҳ таоло: "Батаҳқиқ Aллоҳ, мўминлардан, уларга жаннатни бериш эвазига нафслари ва молларини сотиб олди" деб марҳамат қилган. Нафсинг ва моли дунёнгни топшир, жаннат сеники". Aбдулқодир Жийлоний
    1 комментарий
    45 классов
    2 комментария
    80 классов
    Шеър. Бу дунё бир ажиб жойдир. Мухаббат бор,садоқат йўқ...
    2 комментария
    136 классов
    Иложи бўлса бошқа биродарларга хам бўлишиб қуйинг!
    3 комментария
    75 классов
    Иброхим алайхиссалом ТАВХИДга, яъни якка Худога сигинишга даъват этган улуг пайгамбардирлар. Иброхим а.с ўзидан кейинги барча пайгамбарлар отаси хисобланади. Иброхим алайхиссаломни барча самовий дин вакиллари хурмат билан тилга олади ва унинг меросхўри эканликларини эътироф этадилар. Аслида эса ким Иброхим алайхиссаломга хакикий меросхўр эканлигини Аллох таоло бизларга Куръони каримда мархамат этади. «Иброхим яхудий хам, насроний хам бўлмаган эди. Лекин у хак йўлдан тоймаган мусулмон эди. Ва мушриклардан хам бўлмаган. Албатта, одамларнинг Иброхимга хаклироги унга эргашганлар, мана бу пайгамбар ва иймон келтирганлардир. Аллох мўминларнинг валийсидир». (Оли Имрон 67 68) Яхудийлар ва насронийларнинг муккаддас китобларида Иброхим алайхиссалом хакларида: «...Сени табаррук килиб номингни улуглайман. Сен баракали бўлгайсан. Сени дуо килганларни Мен дуо киламан, сени лаънатлаганларни Мен лаънатлайман. Ер юзидаги барча кабилалар сендан барака топадилар.» (Ибтидо 12-2,3) дейилган. Балки бу мусулмонлар хакида башоратдир (валлоху аълам), чунки мусулмонлар намозларида бир куннинг ўзида 40 мартадан зиёд Иброхим алайхиссаломни ёд этиб, Аллохга дуо киладилар:«Эй Аллохим! Иброхимга (алайхиссалом) ва оли (оила, асхоб, уммат)га барокатлар берганинг каби, Мухаммадга (алайхиссалом) ва олига хам барокатлар эхсон айла. Мухаккак Сен Хамид ва Мажидсан» (“Китобус салотдан”) Яхудий ва насронийлар ифтихор ила бизлар Иброхим алайхиссалом зурриёдидирмиз ва Аллох таоло бизлар билан ахд тузган. Бизлар жаннат эгаларимиз ва факат бизлар хак йўлдадирмиз дея даъво киладилар. «Ибром тўксон тўккиз ёшга кирган эди. Худованд унга зохир бўлиб деди: «Мен Кодир Тангриман. Менинг олдимда покдил бўлиб юргин. Мен сен билан ахд паймон киламан, сени жуда хам кўпайтираман». Ибром юз тубан ерга йикилди. Худо у билан гаплашиб деди: «Мен сен билан ахд килиб, сени кўпдан кўп халкларнинг отаси киламан. Сенинг исминг энди Ибром эмас, балки Иброхим бўлади: зеро сени кўпдан кўп халкларнинг отаси килиб тайинладим. Сени жуда хам баракали килиб, сендан эл халклар вужудга келтираман. Сенинг уругингдан подшохлар келиб чикадилар. Мен сен билан ва сендан кейинги авлодларинг билан наслдан наслга ўтиб баркарор бўладиган абадий ахдимни тузаман. Сенинг ва сендан кейинги авлодларингнинг Худоси Мен бўламан. Сен хозир мусофирларча яшаётган мамлакатни бутун Канъон ерини сенга ва сендан кейинги авлодларингга абадий мулк килиб бераман. Уларнинг Худоси мен бўламан.» Худо Иброхимга яна деди: «Энди сен ва сендан кейин тугиладиган барча авлодларинг хам Менинг ахдимга риоя килиб юринглар. Сенга ва сендан кейинги авлодларингга куйидаги ахдга риоя килишингизни буюраман: орангиздаги хар бир эркак хатна килинсин. Сизлар аъзонгиз учидаги терини кестириб, суннат бўлинглар. Ана шу Мен билан сизларнинг орангиздаги ахднинг белгиси бўлади...» (Ибтидо 17,1-11) Хозирги кунга келиб носаролар Худо билан ахдлашганини унутиб, ўзларига Худонинг элчиси Исо алайхиссаломни Худо килиб олдилар. Хатто шу ахднинг белгиси бўлмиш хатнани хам бекор килдилар-ку. Ахир бу уларнинг мукаддас китобларида баён килинган амр эмасмиди? «Улар Исога жавобан: -Бизнинг отамиз Иброхим-ку, дейишди. -Агар сиз Иброхим фарзандлари бўлсангиз эди, Иброхимнинг килган ишларини килар эдингизлар, - деди Исо. -Энди бўлса, Худодан эшитган хакикатни сизларга сўзлаб бераётган Одамни - Мени ўлдирмокчисизлар. Иброхим бундай йўл тутмаган эди.» (Юханно 8,39-40) Исо алайхиссалом ўз даврларидаги яхудийларга айтган гапларига эътибор килинса, у ўзини Худо эмаслигини, аксинча, у ўзини «Худодан эшитган хакикатни сўзлаб бераётган Одам» дея танитаётганлигининг гувохи бўламиз. Шунга карамасдан, черков вакиллари Исо алайхиссаломни Робб даражасига кўтариб, унга сигинадилар, ундан мадад сўрайдилар, ишларини унинг номи билан бошлайдилар ва яна кўп гунохи кабираларни ўзларида жам килиб, улар яна уялмасдан бизлар Иброхим алайхиссалом зурриёдидирмиз дейдилар-а. Аслида эса «Иброхим бундай йўл тутмаган эди» Шунга карамасдан насороларнинг айрим устозлари Иброхим алайхиссаломга ваъда этилган меросдан бахраманд бўламиз деб юрадилар: «Агар Масихники бўлсангизлар, у холда Иброхимнинг хам зурриёдисизлар, шунингдек, Худо Иброхимга ваъда килган меросдан бахрамандсизлар.»(Галатияликларга 3, 29) демокдалар, аммо Куръони карим Иброхим алайхиссалом зурриёди хакида хабар бериб, бу масалага нукта кўйгандир:«Эсланг: Иброхимни Парвардигори бир неча сўзлар билан имтихон килганида, уларни бенуксон холда адо этди. Шунда (Аллох таоло): «Албатта, Мен сени одамларга имом килгувчидирман», деди. «Зурриёдимни хам-а?» — деб сўради у. (Аллох таоло) айтди: «Менинг бу ахдим (сенинг зурриёдинг орасидаги) золим кимсаларга етмайди». (Бакара 124)   Насроний дини жахон динларининг бири хисобланади. Хозирги кунимиздаги тарраккий этган давлатларнинг асосийлари христиан динига мансуб кишиларнинг юртидир. Бу христиан дини мавжуд ерларда тарракиёт ривожланиб бошка дин вакиллари истикомат этган юртларда инкироз, колоклик ва хоказолар хукм суради деганимиз эмасдир.(Мисол учун Япония, Кореяга ўхшаш давлатлар насроний динларида эмаслар) Балки, «Ислом хакикатларини билмаслигимиз окибатида дунёвий нодонликка моддий билимлардан бехабарлик, тарраккиёт ва маданиятдан колокликка учрадик.» (“Ислом икки ўт орасида” китобидан) «...Баъзан кофир мусулмондан ва куч хакдан голиб келишига сабаб нима? Чунки мусулмон доим хам Исломга мувофик яшамаганидек, гайри муслимнинг баъзи холлари Исломга уйгун келиб колади. Масалан, илм олиш, харакатчан бўлиш, хунарда илгор юриш мусулмонларнинг хаки бўлгани холда мусулмон кўпинча бу ва шунга ўхшаш сохаларда оркада колиши, гайри муслимлар эса илгарилаб кетиши мумкин. Шунда гайри муслимлар устун, мусулмонлар оркада бўлади. Диккат килинса, бу ерда устун гайри муслимнинг ўзи эмас, балки илм, харакатчанлик ва хунардир. Булар эса хакдир. Демак, бевосита ботил эмас, ботил сохиб чиккан «хак сабаблар» устун бўлади. Мусулмонлар исломиятни ўрганиб, англаб яшасалар шундагина хак сабаблар билан хак ахли бирлашади ва устунликка эришилади...»(“Ўлим йўклик эмас”) Улар канчалик тарраккий этсалар-да, маънавий кашшокдир. Насроний дини уларнинг калбларидаги эхтиёжларини кондира олмади, уларнинг мухим саволларига жавоб топиб бера олмади. Хаётларидаги кўп муаммоларни хал этишга ожиз бўлди. Аксинча, у кўп муоммаларни пайдо килдики, унинг зарари халигача инсоният тарихида кора дог бўлиб турибди. Мустамлакачилик, иркчилик, миллатчилик, атеизм, фашизм, социализм, коммунизм, либерализмга ўхшаш «таълимотлар» Оврупа давлатларидан таркалиб, ўзининг зарарли таъсирини бутун дунёга ўтказди ва ўтказиб келмокда. Насронийлар юртида «ўзгани ўзинг каби севгин» (Матто 19-19) шиорига амал килмокликка даъво килган холда, атом бомбасини ихтиро килдилар-ку. Агар бу уларнинг «ўзгаларни севиши» бўлса севмаслиги кандай бўлар экан? Иккита жахон уришининг содир бўлиши, насронийликнинг ўчоги хисобланмиш, ўзларини маданиятли сановчи гарб миллатлари учун шармандалик эмасми? «Оврупо дегани диндан бехабарлик ва фахшият манбаъи бўлганидан, унинг саноатидаги тарраккиёти бизни алдаб кўймаслиги керак. Саноат шунчалик мухим бўлиши билан бирга, биз кила олмайдиган бир мушкилот эмас. Иктисодга риоят этилган такдирда киска фурсатда улардан яхширок ишларни килишимиз мухаккакдир. Биз учун лозим асл асосий нарса, динимизга риоят этган холда шариат ва маънавий салтанатимизни хам тикламогимиздир...»(Иброхим ал-Бурсавий). Улар хар канча тарраккий этсаларда, ракеталарини учириб, ойга ёки бошка сайёраларга парвоз килсаларда, жамиятларидаги фохишалик, наркомания, арокхўрлик каби иллатлардан фориг бўла олмадилар. Оилавий муносабатларнинг нормал холатда эмаслиги, кўйди-чикдиларнинг кўпайиб бориши, кариялар уйи, етимхоналар, сан саноксиз котилликлар, оммавий аракхўрликлар, ёшларнинг бебош бўлиб бораётганлиги ва бошка кўп гунохларнинг авж олиб кетиши, жамиятдаги маънавиятнинг кадрсизланиб бораётганлигининг далолатидир. Шунинг учун бўлса керакки, насроний миллати маънавий муаммоларини бартараф этиш ва адолатли жамият куриш максадида ўзини хар тарафга уриб кўрди. Ўша пайтларда биз уларга Ислом таълимотларини ўргатиш ўрнига, ўзимиздаги бор исломий илмларга хар хил бидъатларни аралаштириб юбордик. Ислом аста секин хаётимиздан чикиб кетганлигини ўзимиз сезмай колибмиз, ислом ўрнига гарбдан келган ботил таълимотлар хаётимизнинг барча катламларига кириб, ўзининг зарарли таъсирини ўтказди ва ўтказиб келмокда. Окибат кўп ислом ўлкалари гарб давлатларининг мустамлакаларига айланиб колди. Иккинчи жахон уришидан кейин маълум сиёсий ўзгаришлар окибатида ислом ўлкалари сиёсий мустакилликка эриша олдилар. Энди гарб бизларнинг сиёсий мустакиллигимизни тан олсалар-да, лекин амалда бизнинг юртларда миссионерлик фаолиятини кенг кўламда ривожлантириб юбордилар. Уларнинг бирдан-бир максадлари онгимизга хокимлик килишдир. 1999 йил 20 майда Канада олий суди эркаклар билан эркаклар ўртасидаги никохни тан олди. Бир журналист биродаримизнинг айтишича «Энди оталар билан кизларини, оналари билан ўгил фарзандларини, итнинг хўжайини билан итларининг никохини кайд килишларини тан оладиларми? Ахир бундай никохларга бепарволик билан караш одамийликка тўгри келадими?» Бу холнинг Оврупо давлатларида хам кузатилаётгани ачинарлидир. Албатта бунга носаролар хам каршидир, аммо улар ўз уйларида инсонийлик фазилатларини тиклаш ўрнига, бизларга нажот хакида гапириб юрибдилар. Павел Петрга айтган гапларини уларга такрорлаймиз: «Мен эса улар Инжил хакикати бўйича харакат килишмаётганлигини кўриб, хаммага эшиттириб Петрга: “Агар сен яхудий бўла туриб, яхудийлар каби эмас, мажусийлар каби яшаётган бўлсанг, кандай килиб мажусийларни яхудийлашмокка мажбур этяпсан?”-дедим» (Галатияликларга-2,14) деганлигини хужжат этамиз, сабаби ўзлари Инжил кўрсатмаси билан яшамайдиларда, бизларни эса Инжил акидалари асосида яшашимизни хохлайдилар. Миссионерлар хамласи ортида кимларнинг гараз манфаатлари ётибди экан? Нега улар ўзларининг юртидаги мавжуд маънавий инкироздан чикиб кетиш йўлларини изламасдан, келиб бизларни тарбия килмокчилар. Улар бизларга маънавиятдан дарс бермокчими? Биз уларнинг «маънавият» дарсларига мухтожмизми? Ахир, Ахмад Яссавий ўзининг “Девони хикмат”ини ёзган вактларида баъзи бир гарб халкларининг алифболари хам йўк эди-ку. Насроний дини хеч качон яхлит дин бўла олмаган. Насроний дини асосий уч йўналиш католиклар, православлар ва протестантларга бўлиниб кетди. Буларнинг хар бири ўз навбатида яна турли окимлар, йўналишлар, гурухлар, секталарга ажралиб уларнинг бўлинишлари хамон давом этиб келмокда. Улар бир-бирларини тан олмаган холда, ошкора ёки махфий тарзда бир-бирларининг “гўшт”ларини емокдалар. Насроний дини вужудга келган илк кунларидан бошлаб, унинг ханузгача бўлиниб, парчаланиб, фирка, оким, гурухларга бўлинишининг сабаби, уларда мукаммал диний кўрсатмаларнинг йўклигидан бўлса керак. Мукаммал диний кўрсатмаларининг йўклиги эса ихтилофлардан холи бўлган асл мукаддас илохий китобнинг мавжуд эмаслигидадир. Насроний динининг акидаси асосан, II ва IV асрлар оралигида шаклланган. Акиданинг эса шаклланиш жараёни эса енгил кечмаган. Акидавий ихтилофлар Рим империясининг хар бир бурчагигача кириб борди. Бахсларга сабаб бўлган асосий мавзу, бу: “Исо алайхиссалом Худоми ёки инсонми?” деган савол эди. Баъзи гурухлар Исо алайхиссаломни Бани Исроилга юборилган пайгамбар деса, баъзилари Исо алайхиссаломга тухмат килиб, уни «Худо» дедилар ва бу фикр Рим империясининг асосий акидаси бўлиб колди. Императорлар мазкур акидада бутун насронийларни бирлаштирмокчи бўлдилар. Бу акидани тан олмаганлар кувгинга учрадилар. Гурухларнинг бир бирларини куфрда, бидъатда, муртадликда айблашларини кўриб: «Уларни хар хил динга мансуб бўлса керак, деган фикрга борса бўларди» деган эди бир инжилшунос олим. Инсоф билан таъкидлаш лозимки, насронийларнинг кўп фиркалари бу акидага кўшилмадилар. Улардан кўзга кўринадиган оким Арийчилик эди. Улар расмий черковнинг асосий акидалари хисобланмиш ота худо ва ўгил худо (Исо)нинг бир мохиятга эга эканлиги хакидаги акидасини кабул килмай, буни икки худоликни тан олиш деб хисоблаган. Арийчилик: «факат ягона Худо азалий бор ва абадий мавжуд, «худонинг ўгли» эса илохий мохиятдан эмас, балки йўкликдан яратилган», деган акидага ишонган тоифа эдилар. Шунга ўхшаш хар хил окимларни кувгинга олганлар. Уларни фукаролик хукукларидан махрум этиб, кийнок ва азоблар билан кўркитишларига карамай, бу оким анча вакт ўз мавкеини саклаб кола олган. Ислом дини ўзининг байрогини баланд кўтарганида, асл насроний оким вакиллари Исломни хак дин дея кабул килишган. Шом (Сурия), Кичик Осиё ярим ороли, Миср, Шимолий Африка халклари, Ирок ва Эрон насронийларининг кўплари хеч иккиланмасдан Исломни кабул килганлар. Балким шунинг учун бўлса керакки, Ислом Атлантика океанидан то Хиндистон ярим оролигача яшин тезлигида таркалгандир. Хозирда христиан оламидаги кўплаб кишиларнинг боши берк кўчадан факат Исломга юзланиб, Куръони каримга иймон келтирган холда нажот топаётгани бежиз эмас. Зеро, Хазрати Исо алайхиссаломни хакикий макомларида улуглаган, у зотнинг пок номларини хар хил бўлмагур тухмату бўхтонлардан асраган хам Исломдир, Куръони каримдир. «Аллох нозил килган бу Куръон яхши ишларга ундагувчи, ёмон ишлардан кайтаргувчидир, аввалги пайгамбарларнинг йўли ва ибратидир. Куръонда сизлар хакингизда, ўтган умматлар тўгрисида ва келажакдаги ишлар хусусида хабарлар бор,сизларнинг орангиздаги ишларни хал этгувчи хукмлар бор. Куръон кўп такрорлангани ва кўп истифода этилгани билан эскириб колмайди, Куръоннинг мўъжизалари тугамайди. Куръон хазил эмас, хак. Куръон билан гапирган одам тўгри гапирган бўлади. Куръон билан хукм килган одам одил хукм килган бўлади: Куръонга таяниб уришган одам зафар кучади, Куръонга биноан хукм чикарган одам тўгри йўл тутган бўлади, Куръонга амал килган одам савоб топади, Куръонни махкам ушлаган одам тўгри йўлга йўлланади. Куръондан бошка нарсадан хидоят кутган одамни Аллох адаштиради, Куръондан бошка нарса билан хукм чикарган одамни Аллох халок этади. Куръон хикматлар зикридир, равшан нурдир, тўгри йўлдир, Аллохнинг тийран риштасидир, шифобахш малхамдир. Куръон хукмини махкам тутган одамни у асрайди, унга эргашган одам нажот топади. Куръонда тузатиш лозим бўлган кингирлик йўк. Куръон хакикатдан йирок кетмайди, шу боис айблашга, таъна-маломатга учрамайди».(“Нур- ул –якин” китоби. Мухаммад Хузайрий, 282-бет). Библия аталмиш китоб насронийларнинг мукаддас китоблари хисобланади. Бу атама юнонча bible яъни китоблар маъносини ифода этади. Хакикатдан хам бу китоб жуда кўп китобларни ўз ичига олган. Насронийлар мазкур китобни икки кисмга бўлиб: I кисмини Кадимги Ахд, II кисмини эса Янги Ахд деб юритадилар. Янги Ахдни яхудийлар тан олишмаган. Кадимги Ахд (таврот) асосан яхудий динига мансуб кишиларнинг мукаддас китобларидир. «...Таврот пайгамбарлар ёлгончилик килиши, гунох кабиралар килиши мумкинлигини эътироф этади. Масалан, Яъкубни ёлгончиликда айблайди, Лутни эса «ўз кизлари билан зино килган» дейди. Хорун хакида сўз юритиб – «у Исроил кавмини бузокка сигинишга даъват этган» дейди. Ёки «Довуд ўзининг саркардаси Уриёнинг аёли билан зино килган» деб маълумот беради. Сулаймонга сифат берар экан, «у ўзининг хотинларини рози килиш учун бутга сигинган» дея айблайди. Куръони каримда хам айнан шу пайгамбарлар киссалари зикр килинган. Лекин Тавротда айтилган ёлгон даъволарнинг биронтасини тасдикламаган» (“Пайгамбарлар киссаси”. Шайх Зохидхон Кодир Отахон ўгли) Насронийлар хам бу китобни тан олади, лекин амал килмайди. Улар мазкур китобдан асосан Исо алайхиссалом, хакларида келган башоратларни ўкиб завк оладилар. Мухаммад алайхиссалом хакларида келган башоратлар хакида улардан сўрасангиз, улар: «сизнинг пайгамбарларингиз хакида хеч нарса ёзилмаган» деб жавоб киладилар. Аслида эса пайгамбаримиз Мухаммад алайхиссалом, хакларида хам башоратлар борлигини машхур мусулмон Инжилшуноси Ахмад Дийдот ўзининг китобларида кўрсатиб берган. Якинда Ислом динини кабул килган Девид Бенджамин Кельдани янги исми АбдулАхад Даууд «Библияда Мухаммад» номлик рисоласида, Пайгамбаримиз саллалоху алайхи вассалом хусусларида Таврот ва Инжил китобларидаги башоратларнинг хали биз билмаган янги кирраларини очиб берган. Муаллиф католик черковининг ходими эди, лекин Аллох таоло унинг калбини хидоятга тўлгазди ва у Исломни хак дин дея тан олди. Бунга ўхшаган минглаб черков вакиллари борки, Исломнинг хаклигини жуда яхши биладилар, аммо хар хил сабаблар ила хакни кабул килмасдан уни яшириб ётибдилар. «Аллох таоло хаммамизнинг калбларимизни хидоят нури ила тўлгазсин», дея дуо киламиз. Кадимги Ахд китоби узок вакт мобайнида, асосан, эски яхудий тилида ёзилгандир. Бу китобларга хам роса кўп ўзгартириш-у, кўшимчалар кўшилиб баъзан айрим жойлари кискартирилгандир. Мисол учун: Мусо алайхиссаломга нозил бўлган Таврот китобида: Мусо алайхиссаломнинг вафоти, дафн килиниши хакидаги маълумотларни Мусо алайхиссалом ўзлари ёзмагани аникдир, хатто кабри каердалигини хеч ким билмаслиги хакида хам маълумотлар бор. Мусо алайхиссалом вафот топиб ва кабрга дафн этилиб унинг кабри каердалигини Бани Исроил унутиб кетгунга кадар канча вакт ўтиши керак эди? Балки, (валлоху аълам) ўша пайтлар Товротга хар хил иборалар «кўшилиб» ёки «тушиб» колгандир. (Иккинчи конун 34 боб) Хусусан, бу масалаларнинг ечимини гарб Инжилшунослари чукур ўрганиб: «Тавротга инсонлар томонидан ўзгартиришлар киритилгани аникдир» деган тўхтамдалар. «Кадимги Ахд-Библиянинг бир кисми, иудаизмда хам, христианликда хам муккадас ёзув деб эътироф этилади. Унинг составига канонлаштирилган 39 та китоб киради. Кадимги Ахд китобларини шартли равишда бир неча группага: Мусо беш китоби, тарихий китоблар, пайгамбарлар китоблари ва ёзувларга бўлиш мумкин. Исо Навин, Судьялар 1-4, 1-2 Паралипоменон, Ездра, Неемия китоблари тарихий китоблар туркимига киради. Пайгамбарлар китобларига «буюк пайгамбарлар» хисобланган Исаия, Иеремия, Иезекииль, Даниил китоблари ва 12 та «кичик пайгамбарлар» (Амос, Осия, Иоиль ва б.) асарлари киради.....» (Энциклопедик Лугат).
    7 комментариев
    52 класса
Агар бирор миллатнинг маданиятини бузмоқчи бўлсанг, бунинг учта йўли бор:
1) Оилани буз.
2) Таълимни буз.
3) Намунали инсонлари ерга ур.
Оилани бузишинг учун оиладан она ролини йўқотишинг керак. Уни уй бекаси сифатидан ҳижолат бўладиган, уяладиган ҳолга келтир.
Таълимни бузиш учун муаллимларни эътибор қарат. Жамият орасида уларнинг аҳамияти, даражасини пастга ургинки ҳатто талабалари ҳам уларга беписанд бўлсин.
Намунали инсонларни ерга уриш учун уламолар изидан туш. Улар ҳақида қоралаш ишларини бошла. Уларнинг обрўсини тўк. Улар ҳақида бошқаларни шак-шубҳага солгинки, тоинки уларнинг сўзини ҳеч ким эшитмасин ва бирор ким уларга эргашмасин.
Агар она ва холис муаллим ўрни йўқ қилиниб, наму
Урф-одатлар ўлганларнинг тирикларга ўткизган қонунларидир.
Айман Ёғий
  • Класс
Показать ещё