Կյանքս Կյանքիդ Դիմաց

Քեզ հորինեցի,ես ինձ կորցրած Սոխակի երգը թովիչ, գեղեցիկ, Կարոտ ինձ հուշեց , Ու կուրցքս սրտիս Իսկույն սղմվեց : Աչքագույնդ` սե՜ր, դարձավ ինձ համար, կարոտագույնս.... Առավել էիր,բոլոր սերերից, Ու տարբեր էիր , դու´ սեր իմ կերպար: Այնպե՜ս էի քեզ անթերի գրել, Քեզ պետք չէր ,ջանալ, որ դու սեր խաղաս: Խանդդ ստիպեց քեզ իմպրովիզել , Ու բարդ կերպարով սխալ հասկացվել: Ու պատմությունդ խռովեց հոգիս , Մեծ տարակուսանք իմ սիրտը ապրեց, Էլի՜ փորձեցի ,նոր ձև քեզ գրել, Կարոտ իմ ձեռքը ,քեզ շոյել ուզեց: Ես խենթանալով երգեր գրեցի, Ցավ սիրուս մասին ,լացով պարեցի , Սոխակը առավ իմ ցավ բառերս , Տաղարան դարձան սերոտ երգերս: Ինձ հորինեցի, որ քեզ հարմարվեմ, Նոր այս իմ ձևում ,քեզնով մակարդվեմ, Աչք