Шоирону нависандагони Ванҷзамин

💫🔥АЗ ВАСФИ ДУЗАХ🔥💫 ➖ Рӯзе ҳазрати Муҳаммад (с) аз Ҷабраил дар бораи Дӯзах пурсон шуданд. — Ҷабраил (а) гуфт: 🔥➖Дӯзахи аввалин, ки номаш «Ҳовия» мебошад, аз оташ офарида шудааст. Калониаш панҷ ҳазор сандуқ, дар ҳар сандуқ ҳазор хел азоб аст. Агар аз он дӯзах сӯрохие мисли сӯрохии сӯзан кушода шавад бас аст барои сӯзондани ин дунё. Ин дӯзах барои Бенамозон, Рӯза надоштагон, аҳкоми шариатро ба ҷо наовардагон аст. [Паноҳ ба Аллоҳ] 🔥➖ Дӯзахи дуввум «Лазо» ном дошта аз газаби Аллоҳ офарида шудааст. Ин дӯзах чорсад сола роҳ аст. Ин Дузах пур аз Ҷинну Каждум буда, агар Заҳри он ба одам таъсир кунад, дардаш то Киёмат паст нахоҳад шуд ва агар заррае ба дунё афтад дар руйи замин ҳеҷ ҷунбанд

 Тарҷумаи зикрҳо ва дуоҳое, ки дар намоз хонда мешаванд. Сано: «Субҳонакаллоҳумма ва биҳамдика ва таборакасмука ва таъоло ҷаддука ва ло илоҳа ғайрука». Тарҷума: «Ба покӣ ёд мекунам Туро эй Аллоҳ ва ҳамди Туро мегўям, бобаракат аст номи Ту ва бартар аст зоти Ту, нест худое ҷуз Ту». Тааввуз: «Аъузу биллоҳи минаш-шайтонир-раҷим». «Аз бадии шайтони рондашуда ба Худо паноҳ мебарам». Тасмия: «Бисмиллоҳир-Раҳмони-Раҳим». «Ба номи Худои Бахшояндаи Меҳрубон». Тасбеҳи рукуъ: «Субҳона Раббиял-Азим». «Парвардигори Бузургамро ба покӣ ёд мекунам». Тасмеъ: «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ». «Худо ҳамди касеро, ки Ўро меситояд, бишунавад». Таҳмид: «Раббано лакал-ҳамд». «Парвардигори Бузургамро ба покӣ ёд

и ҳусно» ва сифоти Илоҳӣ. Такрори дуъо ҳадди ақал (кам) се маротиба. Илҳоҳу (дархост кардан) тазаррӯъ ва изҳори аҷзу (шикастагӣ) ддрмондагӣ. Аз самими қалб дуъо кардан ва умеди қабулият доштан. Тариқаи дуъо кардан Банда вақти дуъо мебояд, ки ҳар маъсияте (гуноҳе), ки карда бошад пеши дил наёрад ва на ҳеҷ тоате, зеро ки агар тоат пеши дил дорад ва он уҷб (худбинӣ) бошад ва дуъо ба уҷб мустаҷоб нашавад. Ва агар маъсият пеши дил орад дар боварии дуъо сустӣ орад. Пас вақти дуъо назари хос бар ра ҳмати Ҳақ таъоло мебояд дошт ва муқин (боварӣ) бояд буд, ки албатта ин дуъо мустаҷоб аст, иншоаллоҳи таъоло. Вақти дуъо бояд, ки ҳар ду даст кушода бошад ва баробари сина. Ва ҳ амчунин омадааст, ки ҳар

ЧАРО АЛЛОҲ ТАЪОЛО ЗИНОКОРРО ЛАЪНАТ НАКАРДААСТ ? ЧАРО ДУЗДРО ЛАЪНАТ НАКАРДААСТ ? ЧАРО ҚАТЪКУНАНДАИ СИЛАИ РАҲМРО ЛАЪНАТ КАРДААСТ ДАР ҚУРЪОН ? ===================================== Қуръони карим мефармояд فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ (22) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَىٰ أَبْصَارَهُمْ (23) أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا (24) إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙ الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ (25) سورة محمد Пас оё агар ба ҳукумат (вазифа) расидед ҷуз ин (умед)аст ки

ҲУКМИ РИШВА ДАР ҚУРЪОН ВА АҲОДИС Ришва додан, ришва гирифтан ва восита шудан байни ин ду тараф, ҳамаи ин амалҳо шаръан ҳаром аст. ДАЛЕЛҲО АЗ ҚУРЪОНИ КАРИМ وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ “Ва молҳои якдигарро дар байни худ бо роҳи ботил нахӯред ва онро барои аз роҳи маъсият хӯрдани қисмате аз моли мардум назди ҳокимон набаред, дар ҳоле ки шумо (ҳаром будани ин корро) медонед.” [Бақара: 188] Имом Насафӣ (р) зимни тафсири ҷумлаи дуюми ин оят менависад: “Гуфтаанд, ки маънои оят чунин аст: “… ва баъзе молҳои худро аз роҳи ришва ба ҳокимони бад надиҳед”.

Саҳифаи Таълими: Таълими дини Ислом барои навомӯзон. Дарси 21 СУОЛ: Нисоби Тилло чӣ миқдор аст? Ҷавоб: Нисоби Тилло 85гр аст. СУОЛ: Аз 85гр Тилло чӣ миқдор бояд закот дода шавад? Ҷавоб: Аз 85гр тилло як чиҳиллум (яъне 2,5%)-и онро бояд закот дода шавад. Як чиҳиллуми 85гр 2,125гр мебошад. СУОЛ: Нисоби Нуқра чӣ миқдор аст? Ҷавоб: Нисоби Нуқра 700гр аст. СУОЛ: Аз 700гр Нуқра чӣ миқдор бояд закот дода шавад? Ҷавоб: Аз 700гр Нуқра як чиҳиллум (яъне 2,5%)-и онро бояд закот дода шавад. Як чиҳиллуми 700гр 17,5гр мебошад. СУОЛ: Закот аз тилло ва нуқра бояд аз ҷинси он дода шавад ё қимати онро ҳисоб карда диҳем низ ҷоиз аст? Ҷавоб: Бале, агар қимати тилло ё нуқраро бо пул ҳисоб карда закот

Саҳифаи Таълими: Таълими дини Ислом барои навомӯзон. Дарси 27 СУОЛ: Ҳаҷҷ чӣ маъно дорад? Ҷавоб: Ҳаҷҷ яъне ирода ва қасди сафар бо эҳром ба хонаи Худо (яъне Каъба) кардан барои анҷоми фароизи он. Расули Аллоҳ ﷺ гуфтаанд: Ҳар кас ҳаҷҷ кунад ва дар вақти адои он гапҳои фаҳшо нагуяд, бадгуи накунад ва муртакиби гуноҳ нашавад, чунон аз гуноҳ пок мешавад, ки гуё нав аз модар таваллуд шуда бошад. (Р/Насои) СУОЛ: Ҳаҷҷ ба кӣ фарз аст? Ҷавоб: Ҳаҷҷ ба ҳар мусалмони оқил, болиғ ва озоде, ки иститоъат дошта бошад, фарз аст. СУОЛ: Барои ин, ки ҳаҷҷ саҳиҳ шавад чанд шарт вуҷуд дорад? Ҷавоб: Барои ин, ки ҳаҷҷ саҳиҳ шавад панҷ шарт вуҷуд дорад: 1 ) Мусалмон будан, 2 ) Оқил будан, 3 ) Вақт, 4 ) Мак

Ҳамрози хоҳарон Бузургон гуфтаанд: «Дар хонае зан – модар нест, хушӣ ва рӯшноӣ вуҷуд надорад, бинобар ин занон шамъу чароғи хонадонанд.» Никоҳ ва талоқ Хайсияти никох аз Hигохи шариъати ислом Аллох субхонаху ва таъоло мефармояд: (فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ) ( النساء : 3) « Пас никох кунед касонеро, ки хуш ояд ба шумо аз занон» Расули карим алайхис-салоту вас-салом мефармояд « إذا تزوج العبد فقـد استكمل نصف الدين فليتق الله في النصف الباقي»  Яъне: шахсе, ки зан бигирад, пас ба тахкик нисфи динашро барпо доштааст, ва дар нисфи бокимондааш аз Худо битарсад. Уламои киром бар оёти Куръони карим ва аходиси набави назар андохта, чунин хукм кардаанд, ки издивоч ахёнан вочиб, сунн

Дуъои баъди.қироати Қуръон Бахшидам савобу самараи ояти каломи раббониро ба ризоияти ҳақ субҳонаҳу таъоло. ба арвоҳи ҷамиъи гузаштагони.аз аввалини одам. то ба хотам аз хотам то ба ҳамин дам ва хусусан ҷамъии пайғамбарон ва ба руҳи Муҳаммади Мустафо саллаллоҳу алайҳи ва вассалам ва ба руҳи даҳ ёри биҳишти Хадиҷаи Кубро Фотимаи заҳро Эмом Ҳасан ва Ҳусайни шаҳидони дашти карбало ва ба руҳи эмоми Аъзами суфи куфи раҳматуллоҳи алайҳ ва ба руҳонияти Падарон ва Модарони ҳамин ҷамоъи ҳозирин Парвардигоро ҷамиъи арвоҳи гузаштагони ин ҷамоъаро дар олами арвоҳ шод бигардони аз сари ҳавзи кавсар сероб гардони гурашонро пурнур гардони қиёматашонро қариб сози ва боқимондаи эшонро аҳли тавфиқ гардони аз

Ҳадисҳои Паёмбари Худо (с) Бародари ва дусти дар Ислом Аз рузе ки чароғи ислом ба руӣ замин равшани овард, то имруз ин дини муқаддас ҳамеша бандагони Худоро ба бародари ва ҳамдусти даъват мекунад, аммо пеш аз дини ислом бандагони Худо дар руӣ замин ҳамеша ба душмани ва хунрези миёни ҳамдигар машғул буданд, то инки дини мубини ислом омад, ва бародари ва ҳамдустиро миёни бандагони Худо ба вуҷуд овард. Худован дар сураи ҳуҷурот мефармояд: "Ҳар оина мусалмонон бародари якдигаранд пас сулҳ кунед миёни ду бародар ва битарсед аз Худо то ба шумо раҳмат карда шавад". Ва Паёмбари Худо -дуову дуруд бар У бод- ҳамеша саҳобаҳояшро ба корҳое даъват мекард, ки сабаби дусти миёни ҳамдигарашон шавард, чунон