Хикоялар

Шу кунларда эшитганларим Бундан икки хафтача аввал Оқтепада такси тўхтатдик. Икки кишимиз. - Қаерга? - Қўйлиққа. Э, яхшиси Янгиободдаги масжидга. - Масжиднинг ўзигами ёки яқинроғидаги бирор жойгами? - Масжидга, пешин ўқишимиз керак. - Йўлда бошқа жойда ўқисангиз хам бўлаверадими ёки ўша жойда ишингиз борми? - Бўлаверади. - Ўлтиринг. Машинага ўлтирганимизда билдикки, Шайх Хазратларининг хаё хақидаги мавъизаларини эшитиб кетяпган эканлар. Аэропортдан ўтганда Қумариқдаги масжидга келиб тўхтадилар: -Намозни бемалол ўқиб чиқинг, мен кутиб тураман. Тахорат қилдик, намозни ўқидик, қанчадир вақт ўтди, кутдилар. Манзилимизга саломат етдик. Кутганлари учун озроқ қўшиб бердик. Йўқ деб олмадилар. Дуола

Хизматчига қобилиятидан паст маош тайинлаш ёки ишчига махоратига яраша хақ бермаслик диндан эмасдир! Гарчи бу икки томоннинг қатъий келишуви асосида юзага келган бўлса хам. Чунки ночорнинг хохишида хуррият танқис бўлади. Унинг зохирий розилиги, бошқа йўли бўлмаган мухтожнинг итоатидир. Бериладиган маош қилинган мехнатга яраша бўлиши вожиб. Аллох таоло: "Одамларнинг нарсаларини камайтириб берманг. Ер юзида турли бузғунчиликлар қилманглар", дейди. (Шуаро сураси, 183-оят). Шайх Мухаммад Ғаззолий