Левая колонка
05:53
Շտապում եմ անվերջ, բայց ու՞ր և ինչու՞.
ՈՒզում եմ օրերս, որ շու՜տ-շու՜տ թռչեն.
Անցնեն ու գնան, որ հասնեմ վերջիս,
Թե ինչու՞, ինչու՞ ես էլ չգիտեմ.
Անհայտության մտքե՞րն են արդյոք
Հետապնդում անվերջ իմ անձին,
Մի պահ թվում է հավետ է կյանքը
ՈՒ շա՜տ եմ հեռու, որ հասնեմ վերջին:
Ես մահվան մասին չեմ էլ մտածում.
Հավասարություն այնտեղ է միայն,
Հարուստ ու աղքատ նույն տեղն են գնում,
Թվում է կյանքն անմիտ ու ունայն,
Բայց կա մեկ ուրիշ, մեկ ուրիշ աշխարհ.
Հանդերձյալ կյանքն է մեզ առաջնորդող.
Մտորում եմ իմ մեջ անդադար.
ՈՒզում եմ օրերս, որ շու՜տ-շու՜տ թռչեն.
Անցնեն ու գնան, որ հասնեմ վերջիս,
Թե ինչու՞, ինչու՞ ես էլ չգիտեմ.
Անհայտության մտքե՞րն են արդյոք
Հետապնդում անվերջ իմ անձին,
Մի պահ թվում է հավետ է կյանքը
ՈՒ շա՜տ եմ հեռու, որ հասնեմ վերջին:
Ես մահվան մասին չեմ էլ մտածում.
Հավասարություն այնտեղ է միայն,
Հարուստ ու աղքատ նույն տեղն են գնում,
Թվում է կյանքն անմիտ ու ունայն,
Բայց կա մեկ ուրիշ, մեկ ուրիշ աշխարհ.
Հանդերձյալ կյանքն է մեզ առաջնորդող.
Մտորում եմ իմ մեջ անդադար.
Ա~խ, ինչու° հանկարծ
Առանց խոսքերի եկանք, կանգնեցինք
Բաժանումների սահմանի վրա...
Չէ ո°ր ամեն հարց և ամեն փակ դուռ
Իր լուծում ունի, իր պատասխանը...
Բայց մենք լռեցինք , և լուռ հեռացանք,
Իսկ բազում հարցեր առանց պատասխան,
Համրացան մեր թաց շուրթերի վրա...
Ի°նչ պատահեց մեզ...
Ի°նչու ընտրեցինք անորոշության այդ խրթին ճամփան,
Որտեղ ամենուր հարցականներ են` առանց պատասխան..
Առանց խոսքերի եկանք, կանգնեցինք
Բաժանումների սահմանի վրա...
Չէ ո°ր ամեն հարց և ամեն փակ դուռ
Իր լուծում ունի, իր պատասխանը...
Բայց մենք լռեցինք , և լուռ հեռացանք,
Իսկ բազում հարցեր առանց պատասխան,
Համրացան մեր թաց շուրթերի վրա...
Ի°նչ պատահեց մեզ...
Ի°նչու ընտրեցինք անորոշության այդ խրթին ճամփան,
Որտեղ ամենուր հարցականներ են` առանց պատասխան..
02:51
Երկար ապրեցի ես այս աշխարհում
Շատ ընկերուհիներ եղան իմ կյանքում
Որին սիրեցի քրոջիցս շատ
Որին բացեցի սիրտս իմ այրված
Որին օգնեցի իր նեղ օրերին
Որին նվիրի հոգով ու սրտով
Ինձ ել օգնեցին խոսք չունեմ
Գիտեք
Բայց երբ վերջապես աչքերս բացվեց
Ու միանգամից լսեցի մարդկանց
Հիասթափվեցի հեռացա անտես
Ու առանց խոսքի
Ու ես հասկացա որ ճիշտ չեմ ապրել
Որ վստահել եմ ու ընդունել ես
Իմ հոգու խորքում ինչպես հարազատ
Ու մաքուր մարդու
Սակայն չարաչար սխալվել եմ ես
Բոլորն ել կեղծ են ու շատ չարախոս
Ու հերթը հասավ սայտի քույրերին
Սայտերում նույնպես ունեմ շատ քույրեր
Հարազատի պես շփվում ենք կիսվում
Ու մեկ ել հանկարծ ինչ որ մի տեղից
Գրում են բաներ որ կորցնում ես
Հավատա ու պար փակվում քո մեջ
Շատ ընկերուհիներ եղան իմ կյանքում
Որին սիրեցի քրոջիցս շատ
Որին բացեցի սիրտս իմ այրված
Որին օգնեցի իր նեղ օրերին
Որին նվիրի հոգով ու սրտով
Ինձ ել օգնեցին խոսք չունեմ
Գիտեք
Բայց երբ վերջապես աչքերս բացվեց
Ու միանգամից լսեցի մարդկանց
Հիասթափվեցի հեռացա անտես
Ու առանց խոսքի
Ու ես հասկացա որ ճիշտ չեմ ապրել
Որ վստահել եմ ու ընդունել ես
Իմ հոգու խորքում ինչպես հարազատ
Ու մաքուր մարդու
Սակայն չարաչար սխալվել եմ ես
Բոլորն ել կեղծ են ու շատ չարախոս
Ու հերթը հասավ սայտի քույրերին
Սայտերում նույնպես ունեմ շատ քույրեր
Հարազատի պես շփվում ենք կիսվում
Ու մեկ ել հանկարծ ինչ որ մի տեղից
Գրում են բաներ որ կորցնում ես
Հավատա ու պար փակվում քո մեջ
На этом пока всё
Войдите в ОК, чтобы посмотреть всю ленту
Друзья82
- AA GТбилиси
- V-----Վ A-----ԱГюмри (Ленинакан, Кумайри, Александрополь)
- 💖КАРЕ🙋 ГЛАЗАЯ💖Кёльн
- Ն Ա Ր ԵФлоренция
3307 подписчиков