Турбаган соң дап-даяр колдо баары,
Туура беш күн, беш түнүм жолдо калды.
Арып-азып шаарга да жеткен экем,
Андан дагы калганы эсте бекем.
Жуунуп шаардын аппак ваннасына,
Жуулуп балалыгым кеткен экен.
Ванна, унитаз, күзгү, мен карап ага.
Карап ага заматта таппай калдым,
Кайда калды баёо бир кара бала.
Балалыкты Ак Жарда баткак кеччү,
Баарын жууп салган го аппак тепши,
Атаңгөрүү, шаар дегениң шаар экен да,
Шаардын чоңу болбойт эй, тар экен да.
Түк бир-бирин тааныбас адамдарга,
Түртүшкүлө деп салган жай экен да.
Салам айтсаң улууга "ким элең?" дейт,
Сакалдуусу деле бир жан экен да.
Эки волга айдаган шаардыгыңдан,
Эшек минген айылдык бай экен да.
Шаар дегениң, оо көрсө шаар экен да,
Шаардык д
Жамгырдагы кусалык.
Жалганып сезим сүйбөстөн.
Жанаша бастык сүйлөшпөй.
Көнөктөп жамгыр ансайын.
Көңүлү бизге үндөшпөй.
Боздотүп жүрөк кылдарын.
Бошотуп мени кыйнадың.
Шокуму коштоп жамгырдын.
Шолоктоп неге ыйладын.
Соротор сөздү табалбай.
Соңундап эрчип барам жай.
Суу болуп бүткөн боюбуз.
Куюлат нөөшөр аянбай.
Бар беле башка кыйбарың.
Бар беле башка сыйларың.
Булутту карап калкыган.
Буркурап неге ыйладын.
Жалганбы сүйүү биздеги.
Жалганбы сезим издери.
Арманбы ушул дүнүйө.
Арманбы өмүр тизмеги.
Бар беле башка кыйбарын.
Бар беле башка сыйларын.
Булутка карап калкыган.
Буркурап неге ыйладын.