НАМОЗНИ ТЎЛИҚ АДО ЭТИНГ. ШУНДА БАРЧА ИШЛАРИНГИЗ ТЎҒРИ БЎЛАДИ, ҲАММАСИ ЎЗ ЙЎЛИГА ТУШАДИ
-----------------
Ҳаётимда кимни намозларини ўз вақтида, хушуъ-хузуъ, одоблари ила адо этганини кўрсам, албатта унинг барча ишлари ўз йўлида, қалби хотиржам, ризқи осон келаётган бўлади. Чунки Аллоҳ таоло Ўз Каломи шарифида марҳамат қиладики:
"Аҳлингни намозга амр эт ва ўзинг унга сабр қил. Биз сендан ризқ сўрамасмиз. Биз сенга ризқ берурмиз. Оқибат тақвоникидир”
(Тоҳа сураси, 132-оят).
Намозларига бепарво ёки уни ўйин қиладиган кимни кўрган бўлсам, албатта, унинг ишлари ўлда-жўлда, хаёли паришон, ўзи бесаранжом бўлган. Зеро, бу намоз хотиржамлик, фароғат ва омонлик манбаидир. Шунинг учун ҳам у Кур
------- ЎЛИМДАН _СЎНГ
-------
Аллоҳ Таолони кўриш.
Аллоҳ Таоло деди:
«Чиройли амал қилган зотлар учун гўзал оқибат ва зиёда (неъматлар) бордир»
(Юнус, 26-оят).
Зиёда неъмат Аллоҳ таолонинг жамолига боқмоқдир. Бу шундай улуғ лаззатки, жаннат аҳли бу лаззат олдида бошқа барча неъматларни унутади.
Жарир ибн Абдуллоҳ Бажлий дейди: «Пайғамбар алайҳиссалом ҳузурларида ўтирган эдик. Ой тўлишган кечаси ойга караб, шундай дедилар: «Мана шу ойни қандай кўриб турган бўлсангиз, албатта Раббингизни ҳам шундай (аниқ ва тиниқ) кўрурсиз. Кўришда ҳеч ким ҳақсизликка учрамас. Агар қуёш чиқишидан ва ботишидан олдин намоз ўқишга қодир бўлсангизлар, уни адо қилинглар» дея ушбу оятни ўқидилар: «Бас, (Э