ПАНДИ НИЁГОН...

________________
.....Агар чизи бисёр дошта бошӣ, аз молат бидеҳ, агар кам дошта бошӣ, аз қалбат бидеҳ.
Ҷалолиддини Румӣ

РӮЗЕ МЕМИРАМ ОХИР...

____________________
Куҷо гардам, зи пушти зар, ки рӯзе мемирам охир,
Куҷо созам ба боло сар, ки рӯзе мемирам охир.
Ғами ишқу, ғами ҳиҷрон, чӣ суд аз ин, чӣ суд аз он?
Чӣ суд аз нолаву ғавғо, ки рӯзе мемирам охир.

ПАНДНОМА...

____________________
........Зинҳор бадию бадгумонӣ накунед,
........Найранг дар ин ҷаҳони фонӣ накунед.
.......Ҳар кор, ки мекунед ин кори шумост,
........Бо роҳи фиреб зиндагонӣ накунед.

ПАНДНОМА...

________________
......Ҳар вақте, ки мутаваҷҷеҳ шудед, ки хеле аз ҳад зиёд ғуссаи ин дунёву дирӯзе, ки гузашту... фардое, ки ҳанӯз наомадаастро мехӯред...
Ба ёди ин ду байти Хайём биафтед,, ки мегӯяд:
Эй дӯст, ғами ҷаҳони беҳуда махӯр,
Беҳуда ғами ҷаҳони фарсуда махӯр.
Чун буд гузашту нест нобуд падид,
Хуш бошу ғами будаву нобуда махӯр.
Умари Хайём

ДУНЁИ МО ХЕЛЕ ЗЕБО ХОҲАД ШУД, АГАР:

— Дурӯғ нагӯем...
— Тӯҳмат назанем...
— Муаддаб бошем...
— Содиқ бошем...
— Дигаронро озор надиҳем...
— Аз қудрат истифода накунем...
— Ба ақидаи ҳамдигар эҳтиром бигзорем...
— Ба қавмият ва миллати касе тавҳин накунем...
— Ба номуси дигарон чашм надошта бошем!...

КАМЕ ҲАЗЛ...

— Имом дар масчид гуфт:
"Ба ҳамсаронатон эҳтиром бигзоред ва таъриф кунед !"
— Мард ба хона рафт.
— Зан хӯрокро овард.
— Мард хӯрд ва ба ҳамсараш бо меҳр ва муҳаббат нигоҳ кард ва гуфт: "
Ма Шаа Аллоҳ болаззаттарин хӯроке, ки дар умрам хӯрдаам."
— Ҳамсар гуфт :
-Чӣ? Ман 21сол шуд ба ту хӯрок мепазам ту ягон вақт инро ба ман нагуфтӣ ! Ва имрӯз, ки ҳамсоя хӯрок овард, мегуӣ болаззат аст ?

ПАНДИ НИЁГОН...

Рақибо, фитна камтар кун, ба ҷонам,
Мазан, теғи ҳасад бар устухонам.
Ба ҳарфе хонумонатро бисӯзам,
Ҳазар кун, шоирам, оташзабонам!
Абдусалом Деҳотӣ