ОРЛИНОЕ ГНЕЗДО

~БАЙЪАТ~ ҚАСИДАИ ҲУҶҶАТ НОСИРИ ХУСРАВ ——————- Эй хонда басе илму ҷаҳон гашта саросар, Ту бар Замиву аз барат ин чарх мудаввар. Ин чархи мудаввар чӣ хатар дорад зии ту, Чун баҳраи худ ёфтӣ аз дониши музмар? То кай ту ба тан бархўрӣ аз неъмати дунё? Якчанд ба ҷон аз ниами дониш барх(в)ар. Бесуд бувад ҳар чӣ хўрад мардумӣ дар хоб, Бедор шиносад маза аз манфиату зарр. Хуфта чӣ хабар дорад аз чарху кавокиб, Додор чӣ рондаст бар ин кўи муғаббар? Ин хоки сияҳ бинаду он доираи сабз, Гаҳ тираву гаҳ равшану гаҳ хушку гаҳе тар. Неъмат ҳама он донад, к-аз хок барояд, Бо хок ҳамон хок накў ояду дарх(в)ар. Бо сурати некў, ки биёмезад бо ў, Бо ҷуббаи сақлотун, бо шаъри мутайяр. Бо ташнаги

Гарчи чашми ман надонад, хор ҳастӣ, ё ки хур,‎ Лек чашми ту бигӯяд, нор ҳастӣ, ё ки нур.‎ Чашми ман оҷиз бувад аз дидани ботин вале,‎ Лек чашми ту бигӯяд, тир ҳастӣ ё туюр. ‎ Боядат Лоиқ шавӣ, то лоиқи тоҷик шавӣ,‎ В­арна бо чашмони нолоиқ набинӣ тоҷи ҳур.‎ Гар бихоҳӣ ботини миллат шиносиву Калом,‎ Илм ҷӯ чун Носири Хусрав ба маънӣ, не ба зур.‎ Ё чу Румӣ шав, ки бинӣ з-­ин ҷаҳон бар он ҷаҳон,‎ То шавӣ огаҳ зи маргу зиндагиву тахту гур. ‎ Ё чу Сино ҳалл кун аз қаҳри гил то бар фалак,‎ То шиносӣ дуррро дурр, то бубинӣ дур дур ‎ Шеър ишқу дин ақлу ҷисм дунё, умр илм,‎ Илми ту аз ҳар чӣ гирад, ту ҳамонӣ дар ҳузур. ‎ Гар риёзиро надонӣ, чун кунӣ таҳлили илм?‎ Ламс хоҳӣ кард гаҳ инрову гаҳ онро

Аз гулакен тāре кинум ҷāм во, Муфте хубаθ тāре нур аз вāм во. Савитe во пас x̌ац , ата хур динуст, Фāм иди тā пāн(д)тe нур инҷāм во. Час, дига тā пан(д)тe му пуδҷой нусч, Аз дига вал тар чи тараф сāм во. Сифс на ат тоғ ту вуδ ар ху мāк, Фāми хубаθ тате кинан цāм во. Тā wунумат самти фукаθ тук-тукак, Wал ку царанг аз ху наинцāм во. Умр дусад сол цаваwд, тā қатай, Мур ғалаθ ид кāм, ғалаθ ид кāм во. Тут динавид, кā ку кинум зиндаги, Май ху илāв умртe парδāм во. Бовар агар мур накене мāк ичaθ, Кā дигар аз тāре қасам хāм во? Жиwҷаx̌ аҷаб жиwҷ фукаθ хурғ улом, Мāδa ху кāл wайре Наим хāм во. Наим

Парируй та қабул аз сам. Аҷаб мавзун қадат қомат, Аҷаб ширинсухан аврат, Сицат аз мод хубсурат, Парируй та қабул аз сам. Гулен сардорат аз ғацен, Лапан хушруй та цамен. Аранг рашт мавн та норҷен, Парируй та қабул аз сам. Банурат,-хубчерайат, Му хизан,моҳи чордайат, Фукасъ ғацен,-намунайат, Парируй та қабул аз сам. Та гуфторен лапасъ ширин, Қадамзехъто лапасъ майин, Ца чуҷ та ишқ му дил парвин, Парируй та қабул аз сам. Чуйат рухънай му дил живҷахъ, Му зордъ кихът аз хушэ ҷумбахъ, Часаф,Абду-Раҳим печахъ, Парируйрэ қабул аз сам.

Ту фāме сат му зимистон шито-што битā, Ту ғал сабо лувеят цонги сут биё битā. Мунā йикā му умиδат му миθ йикā му сабо, Лувум, ку мāвawум аз мис йикум сабо бита. Ку лув, ту кā па ху ваъда йичаθ вофо накини? Азум хабар гал ат ар тов сабо-сабо цакини. Ту фāме x̌о муре ваъда аранг умиδ гулак, Пиро ту неδи wай ар дил ху во зибо пакини. Агар буор ятат, тут гар ар кинор наят, Гуё фукаθри буорат мур ид буор наят. Ту фāми, тут динавид мур тулув му миθ x̌абай, Фукаθри хур пал атā, мур тулув маδор наят. Пиро му дил ту ху гāпен қатай ку кā кини хун? Зибо ту майте ху фāнден қатай ку мāδа писун. Биё, часумте басузаθ йим аз му нāла, Наим, Ку мāса жиwҷаx̌ авен мāса, мāса ҷаюн.

НА ЛАВҲ БУД НА ҚАЛАМ БУД, НА АРЗУ НА САМО БУД ХУДО БУДУ АЛИ БУД, АЛИ БУДУ ХУДО БУД. Ба номи Худо На лавҳу на қалам буд, на арзу на само буд Худо буду Али буд, Али буду Худо буд. На ҳарф аз ману мо буд, на зикри туву ман буд Али буду Али буд ки пеш аз ману мо буд. Али буду қадам буд Али буду адам буд Али буду валоят Али буду вало буд. На чарху на фалак буд на ҳуру на малак буд Али ҳамд ба лаб дошт Али гарми сано буд. На Ҷабрили Амин буд на гардун на замин буд На ин чор аносир на ин ҳафт бино буд. Али сирри ниҳон буд Али нури аён буд Али парданишин буд Али чеҳракушо буд. Али пири Сарофил Али муршиди Ҷвбрил Аз у уқда кушо буду бар ин роҳнамо буд. Али аввалу охар Али ботину зоҳир Али руҳу

Ризиненард. Ризин марум ту ҷӯнард, Ту ақлат ту аймӯнард, Фахр вэ фук мусулмӯнард, Басавод мам замӯнард, Ба хъармат обруй кэ чор, Бадаххъи вид ю мардвор, Вэ қадрэ сен соф пе тор, Худъой вид ту забӯнард. Ҷамат бе дъед шарат нист, Мард бе камбудафъ тат нист, Фам ақлэ бе маслат нист, Қулф кахъол кэ зингӯнард, Вэ додадат нанта тунд сен, Аз веф боло аз хунд сен, Чис вефъ арранг ар ху бен, Ғулӯм вэ веф меҳмӯнард. Фана вақт қин ҳаёт сӯд, Кахой аз тоқат мот сӯд, Тез сӯд вам умр салот сӯд, Ху роз лу холи осмӯнард. Лап маниғӯғъ бегӯна, На дустат на дугӯна, Тар ваҷ малу аз хӯна, На одам на остӯнард. Моли дунё тилаб каам, Ху каманд вэ шукрат фам, Ту цемта мис навинт нам, Ҷойта нарист

Гā йигон аз ху ниғуюм ху тулув ёст му чурт, Аз нафāмум, ку хато, ё ку бағай рост му чурт? Лум, ку дунёте му сар дуx̌ман атā дуст ку чāй? Дуx̌манин дуст мунā ив, ку ёян δаwарāй? Чāй икā лум, ку йи мӣθ аз му па мақсад цафирепт? Ними пāндаθ ядумат воте му аз пāнд wижепт? Чāй икā йӯц мағун ар му дарунаθ му цаθеwд? Тоте во θӣвwум аз ат чāйти му шастан му wизеwд? Тар чи бояд баумӣδaθ кинум аз рост ху δуст? Ноумӣδум дисутат сāмти чи гирвонти ку чуст? Аз чи δустанте ку гул рангти му армон x̌икафст? Ат чи δустанти ку доим му танат ҷон цирафст? Пас ху дāрδат ху даво вал ку дигар аз чи wунум? Пас ху ростат ху хато wал ку дигар аз чи wунум? O Наим дуф ху саволен қатаят x̌о дар азоб. Час тар о

Байъати мо байъате бошад нахуст, Гашта ин байъат ба дини мо дуруст. Дини худро мекунам ман ошкор, Гар барандам ин замон дар пои дор. Дини ман дини Амиралмуъминин, Рохи ман рохи Имомалмуттакин. Мо ба дини Хайдари дорем ру, Як чихат бошем мо дар дини у. Ту зи дин лафзе барори бар забон, Худ намедони маъониро аён. Рав зи Куръон магз гиру пуст мон, Пустро андоз пеши каргасон. Равгани ин магз чони авлиёст, Инчунин маъни баёни авлиёст. Рав зи Куръон сурати маъни бибин, То шавад равшан туро дунёву дин. Худ намедони, ки Куръон нуткрост, Нотики уро намедони кучост. Нотики у худ Амири Муъминин, Дар каломаллох нутки у баён. У бувад Куръони нотик дар якин, З-он ки у гуфтаст нуткамро