Yo'q u qizdan
voz kechmadi, uni tashlab
ketmadi... U shunchaki tanaffus
qilmoqchi bo'ldi... Qizsiz yashab
ko'rishga urinib ko'rdi...
Qiz uni kun sanab kutti... Soat,
minut sanadi uni birgina "salom"
degan so'zini eshitish uchun...
Tushlarida uni ismini aytib
chaqirdi, lekin afsus... javob
kelmadi...!
Bola qizni borligiga, qaytganida
uni quchoq ochib kutvolishiga
ishonib yashadi... U boshqa qizlar
bilan ovundi... Aldamoqchi bo'ldi
o'zini, ammo o'xshamadi... Ular
qandaydur sovuq, hissiz tuyuldi
unga...!
Oradan oylar o'tib yigit qaytdi...
Qizni ko'rdi uzoooqdan: u
anchagina o'zgargan, ko'zlaridan
baxtli ekanligi ko'rinib turardi...
Nogahon qizni telefoni jiringladi,
qaradi: tanish raqam... U bu
raqamni kantaktidan allaqachon
o'chirgandi, lekin hotirasiga
muhrlanib yod bo'pketgani
uchun uni darrov tanidi...
Endigina unutilgan azoblar yana
bosh ko'tardi... "Yo'q
ko'tarmiman, gaplashmiman. Bu
qo'limdan keladi..." deya
takrorladi o'ziga...!
Yigit yana o'n marta, yuz marta
terdi qizni raqamini, lekin faqat
uzun uzun gudoklarnigina
eshitdi...!
Qizga sms keldi: "axir men orani
ochiq qilmagandimku, seni
tashlab ketmagandimku..." Javob
yozdi: "kechiring, meni o'zim
kettim... Balkim meni tashlab
ketmagandursiz, lekin bir
tomchigina bo'lsada UMID HAM
BERMAY KETUDIZ...!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев