ME MARTLMADIDEBELI VAR.

მივუყვებოდი ნოემბრის თვეში წვიმიან ქუჩას, მივუყვები და ჩემთვის ვფიქრობ, ცოტაც და მივალ. მივალ იქ სადაც მეგულება ნაზი არსება, სადაც წვიმაც და ქარიც სულ მავიწყდება, თითქმის მივედი, ვდგევარ ჩუმად წვიმის ხმას ვუსმენ, ჩემი თვალები მიპყრობილია მისი სარკმლისკენ, ალბათ არ ააქვს აზრი აქ დგომას ალბათ ვერ ვნახავ, და ჩემი გულიც სამუდამოდ დაისადგურებს, რა ვქნა მიყვარხარ სამუდამოდ, თავს ვერ ვერევი, გულს ვერ ვუბრძანებ და ჭკუასაც ვერ დავუწყებ სწავლას, ისე დიდია სიყვარული ჩემი შენდამი, როგორც ვულკანის სიძლიერე ამოხეთქვისას. სულ რამდენჯერმე მომიკრავს თვალი შენთვის ქუჩაში, მაგრამ ძნელია გაუძლოს გულმა ცდუნებას შენსას სწო

მიტევების კვირაა ,,მომიტევეთ და შემინდეთ თუ ვინმეს გაწყენინეთ,, დამლოცე ღმერთო! ღმერთო ცოდვები შენს წინაშე გულით ვინანე, მაგრამ სინდისი კვლავ ბობოქრობს სულში ავყია, როგორც მთიბავი,ცელს გამოჰკრავს სიმშვიდის სიმებს, არსებას ჩემსას უტევობის შავი აცვია. დამლოცე ღმერთო!თუმც უფლება არ მაქვს მოგიხმო, შენს ღვთიურ სახლში მოვიდრიკო მუხლი კანკალით, ნუ მიმატოვებ,შემომარტყი იმედის ლახტი, რომ შენს სამყოფელს წამოვიღო სუფთა "საგზალი'. რწმენის და შვების ნიაღვარი მაწვიმე გულში, მზის ფერი ედოს უსასრულო გრეხილს ცოდვისას, მომეცი ძალა არ დაცემის და ჭირთა თმენის, მხოლოდ ლოცვებით ვღიღინებდე,თუნდაც ბოდვისას. დამლოცე ღმერთო!ანგელოსი მხარზე შემასვი, რათა ბოროტის,ავკაცობის დავგმო სიგიჟე, შენს კვალს აუბა მთელი გრძნობით