ЁЛҒИЗЛИК........

Асло устидан чиқа олмайдиган ваъдалар берма. Ҳис қилдиролмайдиган севгингдан сўз очма. Айтиб, бажара олмасанг, шунча сўз ва жумлаларни бекорга сарф қилма. Ёнига келмайдиган бўлсанг, бировни куттирма. Ўзи билан ўзи вақт ўтказаётган ва фақат ўз қобиғига ўралиб бахтли бўладиганларнинг хаёлида кезма. Қисқаси, бекорга инсонларга умид берма. Бундайларни йиқитсанг, қайта оёққа туриши осон бўлмайди... Мирач Чағри Оқтош.

У ЎЧИРИБ КЕТСИН ИСМИМНИ. Оҳ, сен билан кетди бу юрак, Нима қилай энди жисмимни. Худо ҳали эслатса керак, Ёмғирларда қолган исмимни. Худо берса, очиларкан рўй, Худо берса, яша тинмасдан, Лек қўлингни бир кўтариб қўй, Эслаб қолсанг мени билмасдан. Сен-ку кетдинг, эсламасанг ҳам, Бор эди, де шундай бечора. Ахир кўз ёш йиғлаганга ҳам, Кулганга ҳам экан-ку чора. Мана бугун кўзларимда ёш, Унутдингми менинг исмимни? Эртагача етарми бардош, Олиб кетгин бугун жисмимни. Кўринмайди кунинг адоғи, Қара, қанча қишлар изи бор. Эй, кўнглимнинг куйик, ардоғи, Қанча чандиқ, тишлар изи бор. Кеча ширин эди бу дунё, Ёрар эди тилимни боли. Урмайдими иккимизни ё, Ўлган муҳаббатлар уволи. Сен-ку кетдинг. Ё Р