Предыдущая публикация
Когда ослы выражают друг другу свою любовь, они чешут то есть кусают друг другу спины и шеи, таким образом хотят доказать, что любят друг друга!
Беҳтарин бофандагиҳо дар сухан,
Дар сари ҳар минбару ҳар анҷуман,
Банда ҳам, ки гар ғарибам Тоҷикам,
Дар Ватан дусти ҳамеша содиқам,
Пас ъинони шеърро гирам ба даст,
Пешворо васф созам ҳар чи ҳаст,
Бисту чор сол аст, ки он шоҳи шаҳон,
Раҳбари дорад ба мулки Тоҷикон,
То куҷо бурд мардумонро роҳбар,
Ман бигуям хизмати ӯ сар ба сар,
Гоми аввал куштани донишварон,
Ҷои онҳо то, ки биншонад харон,
Ҳар куҷое ӯ далеронро биҷуст,
Дастҳои хеш дар хуншон бишуст,
Кори дуюм ғорати мардум бикард,
Мардуми бечора сар дар гум бикард,
Ҳар куҷо сармояйе медид ба кас,
Гӯё ки шириниро дидаст магас,
Давр мезад даври моли мардумон,
Ҳама чиз мебурд ба яғмо бегумон,
загрузка
Показать ещёЛевая колонка
О группе
Зиндагинома
Устод Лоиқ Шералӣ шоири бузурги муосири тоҷик 20 майи соли 1941 дар деҳаи Мазори Шариф воқеъ дар шаҳристони Панҷекати Тоҷикистон зода шудааст.
Ӯ соли 1954 пас аз хатми мактаби ҳафтсолаи деҳаи Мазори Шариф ба Омӯзишгоҳи омӯзгории шаҳри Панҷекат дохил шуда, соли 1958 онро хатм кард. Таҳсил дар ҳамин донишсаро роҳи ояндаи ӯро таъйин намуд. Ӯ бо маслиҳат ва пуштибонии бародари фозилаш Қоришариф соли 1959 ба Душанбе меояд ва ба факултаи забону адаб ва торихи Донишгоҳи омӯзгорӣ дохил мегардад ва соли 1963 онро ба поён мерасонад.
Пас аз ин, нахуст ба ҳайси муҳаррири шӯъбаи адабии радиои Тоҷикистон ва сипас корманди адабии рӯзномаи “Комсомоли Тоҷикистон”, мудири шӯъбаи назми маҷаллаи
Скрыть информацию
- Администратор:
- Душанбе
Фото из альбомов