!Сегодня, 7.11.23 г . ушла из жизни моя одноклассница, ретемлянка Шкробко Евгения Михайловна.Вечная ей память и Царство небесное ! Скорбим и соболезнуем родным.
  • Класс
Сёлета адзначаецца 78-я гадавіна трагедыі Хатыні, якая стала сімвалам жудасці, сімвалам трагедыі беларускага народа ў Вялікай Айчыннай вайне. Колькі на нашай зямлі такіх вёсак? Ола, Дальва, Купіск, Ятра, Ацмінава… Сотні і сотні, і ў кожнай – знішчаныя людзі, тысячы людзей. Але не толькі трагедыя спаленых вёсак з'яўляецца сімвалам генацыду беларускага народа з боку фашыстаў і іх прыслужнікаў – калабарантаў. Напэўна, у кожным куточку нашай Радзімы памятаюць пра тое, як у бяссільнай злосці вораг імкнуўся зламаць наш народ, паставіць яго на калені, зрабіць людзей рабамі, запалохаць іх агнём, голадам, мукамі… Не выключэнне і вёска Рэцемля. Вёска Рэцемля, размешчаная на сутонні дзвюх рачулак, з ус
Школа. Па ўспамінах маёй бабулі, Батура(Дзедавец )Таццяны Дзмітраўны,школа ў вёсцы Рэцемля была адкрыта ў першай палове 20 гадоў мінулага стагоддзя.Першыя некалькі гадоў яна размяшчалася па хатах,не маючы сталага памяшкання. Крыху пазней мясцовыя мужчыны талакой у адзін год нарыхтавалі лес ,перавезлі яго з Няміраўшчыны ў вёску,а на другі, пабудавалі будынак школы ў самым цэнтры вёскі. Хто аплаціў будаўнічы матэрыял,ці яго бясплатна выдзеліў граф О’Рурк? Невядома. У фондах Навагрудскага занальнага архіва захоўваюцца дакументы, якія падцвярджаюць існаванне ў вёсцы пачатковай школы ў 1928,1935 гадах.Па ўспамінах бабулі ,у даваены час у Рэцямлянскай школе працавал з дзесятак настаўнікаў.Прысутн
Гiсторыя вескі У прасторы і часе. Я нарадзіўся тут,на гэтай пакрытай лясамі ўзгоркавай зямлі.Тут у сутонні двух рачулак:Рэцемлі,што бярэ пачатак у Амшарове і безымяннай, якая выцякае з Недашэвіцкіх і Дубровіцкіх крыніц,тысячагодзі таму назад узнікла пасяленне старажытных людзей.Значна пазней гэтае паселішча атрымала назву Рэцемля…Відавочна назву паселішчу дала рачулка,аднак прасачыць яе этымалогію пакуль не ўдаецца.Дакладна вядома дата першага пісьмовага ўпамінаня пасялення пад назвай Рэцемля-1567 год ,як уласнасць Яўстафія Пракаповіча ,які выстаўляў у войска ВКЛ аднаго каня. Аб тым што на гэтай зямлі здаўна жылі людзі ,сведчаць вынікі гаспадарчай дзейнасці і яе сляды на мясцовасці. Узгор
Уступ. Калі табе толькі першы дзесятак гадоў ад нараджэння -рэчаіснасць вакол цябе, ўспрынімаецца ў ружовых колерах.Ты адкрывальнік,даследчык,навуковец,падарожнік.Ты адкрываеш для сябе малую Радзіму, сваю вёску. Калі табе спаўняецца 20 гадоў -з’яўляецца ўсведамленне таго,што малая Радзіма-кропка ў сусвеце,што вакол безліч цікавых мясцін, і ты едзеш у горад ,шукаеш,вучышся і захапляешся…Горад зацягвае сваёй велічнасцю,яркасцю і загадкавасцю. Ты робіш выбар на карысць горада, разумеючы ,што гэта новы этап ў жыцці,новая прыступка на шляху да мэты. Праходзіць час.І чым далей ты жывеш, тым больш яскрава з’яўляецца адчуванне ,што твая вёска,твая малая Радзіма,гэта тое месца якое вабіць,прыц
Показать ещё