40
«امام رضا(علیهالسلام)»:
أحْسَنُ الناسِ معاشاً مَن حَسُنَ معاشُ غَیرِهِ فی مَعاشِه.
بهترین زندگی و معاش را كسی دارد كه در اثر معاش او معاش دیگران نیز به خوبی تأمین شود. (خیر او به دیگران میرسد)
Ҳазрати Ризо(а): фармуд: Беҳтарини зиндагӣ ва маъошро касе дорад, ки дар асари маъоши ӯ маъоши дигарон низ ба хуби таъмин мешавад. (Хайри ӯ ба дигарон мерасад).
(تحفالعقول، ص ٤٧١)
پيامبر خدا صلى الله عليه وآله :
زَيِّنوا أعيادَكُم بِالتَّكبيرِ
عيدهاى خود را با (گفتن) اللَّه اكبر ، آذين بنديد
Расули Худо(с) фармуд: идҳои худро бо (гуфтан) Аллоҳу Акбар зиннат бидаҳе.
کنزالعمال : 24094
Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) фамуданд: “Мўъмин баъд аз тақво ва тарс аз Худованд, аз чизи дигаре ба андозаи ҳамсари солеҳ суд намебарад, ҳамсаре, ки вақте ба ў фармон диҳад итоат кунад ва чун ба ў назар мекунад, хушҳол шавад ва вақте аз ў ғоиб мешавад он зан худро ва моли шавҳарро муҳофизат намояд”. Ва низ фармуданд: “Чаҳор чиз аст, ки ба ҳар кас дода шавад хайри дунё ва охират ба ў дода шудааст: қалби шукргузор, забони зикргўй, бадани собир дар балоҳо ва ҳамсари солеҳе, ки дар нафси худ ва дар моли шавҳар хиёнат нанамояд”. Ва дар ҳадиси дигар чунин мефармоянд: “Саодати мард дар доштани ҳамсари солеҳа, хонаи хуб ва маркаби муносиб аст ва шақовату бадбахтии ў дар доштан