GROOP HIKOYALAR

Тўртинчи қаватга қўлимдаги оғир сумкаларим билан зўрға кўтарилдим. Уйда ҳам тикиш қилмасам, рўзғор тебратишим қийин бўлиб кетаяпти. Эшикка ёпиштирилган қоғозга кўзим тушиб эса уф тортдим. Яна нимадан қанча қарз эканман?
Ойи, анув хотин яна келди! Роса эшикни тақиллатди! Мен ўзингиз айтгандек очмай ўтиравердим, — уйга киришим билан ўғлим ҳар кунги ахборотини такрорлади.
Ҳеч нарса демадими? — дея сўрадим. Аслида ўша хотиннинг нималар дейишини билсам ҳам.
Гапирди! «Пулларинг ҳам керакмас, чиқиб кетларинг», деди. Ойи, бувимларникига қайта қолайлик, — ўғлим илтижо билан менга қараб турарди.
Хўп...
Шу сўзни айтдим-у, аммо на отамникига қайта олишимни, на бу уйда қололишимни ўйлаб, баттар эзил

Йигит билан киз хайвонот богига боришди. Ургочиси билан ойнайотган маймунни коришди. киз: «кандай романтик севги?!» дейди.
кафасдаги шерларнинг олдига боришганда улар жимгина отирган иккита шерни коришди, шернинг ургочиси нарида йотарди. киз: «кандай гамгин севги» дейди. Ошанда йиги: «Уларга бош шиша бутилкани ташлагин, нима болишини корасан». У бутилкани ташлади. Шер иргиб сакраб, оз ургочисини химоя килди.
Йигит «Маймунлар кафасига ташла», дебди. киз бутилкани ташлаганда маймун бутилкадан озини химоя килиб, ургочисини ташлаб кочди. Йигит кизга «Олдингда озини намойон килайотган одамларга алданма. Одамларни озининг сохта туйгулари билан алдайдиганлар бор. Шундай инсонлар борки, оз туйгулар

Танишдилар... Учрашиб юрдилар... Севишдилар... Фотиҳадан бир кун олдин йигит кутилмаганда яна учрашувга чақирди. Зарур гапи борлигини айтди. Қиз бир амаллаб борди. Юраги гуп гуп урар, миясида минг ҳаёл! Тинчликмикин деб хавотирда эди... Йигит кўп гапирмади. Икки оғиз гап. Кейин уй-уйига қайтишди... Орадан ўн йил ўтди. Аёл ўшанда бўлажак эри айтган сўзларни эсламаган куни йўқ. Эри учун ҳам ўзи айтган сўзлари ёд бўлиб кетган. Шу йиллар ичида кўп нарса бўлди... Тўй... Фарзандлар туғилиши... Қувонч, бахт... Кейин эса жанжал кетидан жанжал... Сув яхшигина лойқаланган пайтлари кўп бўлди... Аммо ҳар сафар тинарди... Турмушни кўп муштларини ейишди! Етишмовчилик... Рашк орқасидан жанжаллар! Лекин бир

Мен ҳам барча аёллар сингари чиройли кийинишни, яхши яшашни орзу қилардим, бироқ бу ниятларимни амалга ошириш учун пул зарур эди. Қўлимда тайинли ҳунарим бўлмаганидан бошимни қаерга уришни билмасдим.
Мактабни битирганимданоқ ота-онам биринчи келган совчиларга розилик бериб юборди. Тушган оилам биздан кўра бадавлатроқ эди, шу нарса уйдагиларимга жуда хуш келганди. Аммо халқимиз бежизга «Тенг-тенги билан, тезак қопи билан» демаган экан. Оиламда ҳеч ким, ҳатто эрим ҳам менсимасди, мен уларга фақат чўри эдим. Кейинчалик билишимча, эрим турмушидан ажраган бир жувон билан яшар, менга эса номига, ота-онасининг хизматини қилиш учун уйланган экан. Эртадан кечгача қўлим ишдан бўшамас, яна ора-орада э

Нафақа ёшига этган уста бир дурадгор иншоат мудирига нафақага чиқиш истаги, колган умрини турмуш ўртоғи билан оила даврасида ўтказиш нияти борлиги хақида сўз очди.
Узоқ йиллар давомида ширкатнинг равнақига ўз хиссасини қўшиб келаётган дурадгор яхши намунали, фахрли ходими бўлганлиги учун иншоат мудири ундан хеч айрилишни истамас эди ва унга охирги марта бир яхшилик қилишини сўраб, бир уйнинг қурилишида иштирок этишини илтимос қилди. Уста хам унинг таклифини қабул қилди ва ишга киришиб кетди. Аммо у ишга кўнгилдан киришмаган эди. Унинг ишга кўнгилдан ёндашмаганлиги ишлатган малзамаларининг сифатсизлигидан, эшик-ром ва полларига ишлатилган ёғочларининг қуримаган хўл ёғочлигидан малум эди. Ишни

Тошкент шаҳрининг чекка мавзеларидан бирида сукунат ҳукмрон эди. Ўрта бўйли, мовий кўз Мадинагина истар-истамас кўп қаватли уй томон юриб борарди. Хаёллари чалкаш, кўнглида ғашлик аломати сезилади. Миясида фақат бир савол чарх уради. «Нега чақирди экан? Наҳотки, тўй қилиб уйланишга қарор қилган бўлса?..»
«Пакка»га етай деганда, қарама-қарши тарафдан ўзининг суюклиси, ёруғ дунёга ишонмаси, яккаю-ягонаси Мухтор сигарет тутатган кўйи яқинлашиб келди. Унинг ҳам юзлари тунд эди. Тез-тез чап қовоғи учиб асабига тегарди.
Етиб келгач, кулимсирабгина пешвоз чиққан Мадинани оҳиста қучиб кўзларини юмди.
— Нима бўлди, жоним? — сўради шивирлаб Мадина. — Илгари учрашганимизда бўсалар олиб безор қиларди

⃣1VARIANT:
Siz juda baxtiyor insonsiz va har qanday muammoga qo'rqmasdan qarshi chiqasiz. Nimadir yoqmadimi? Yuziga ochiq aytasiz. Nimadir g'ashingizni keltirdimi? O'ylab o'tirmasdan yo'lingizdagi muammoni yo'q qilib tashlaysiz. Birinchi raqamli Optimistsiz!
⃣2-VARIANT:
Siz har qanday jonbozliklarga chiday olasiz, faqat ochlikdan tashqari. Doim o'z boshingizga o'zingiz g'alva orttirib yurasiz va shuningdek uni tezda bartaraf etasiz. Muammo yo'q, masala bor xolos! Manashu sizning hayotdagi shioringiz.
⃣3-VARIANT:
Xotirjam, sokin, bazan g'amgin insonsiz. Muammolarni hal qilishdan ko'ra, qochishni maqul ko'rasiz. Agar qochishni uddasidan chiqolmasangiz, o'z-o'zidan hal bo'lishini kutasiz.