YoLg'oNchiM

СЕВГИДАН ГАРОВ(2-қисм)– Қийналиб кетдим. Нега у фақат маст бўлганида гап отади? Лекин мен... Сен тушунмайсан. Маст бўлса ҳам нега «севаман» дейди? Сабрим тугади.Охири унга хат ёздим.– Хат? Нима деб ёздинг?– Ҳаммасини.Бутун вужудимда титроқ уйғонди. Ана шундагина ютқазганимни идрок этдим. Барчаси расво бўлган, энди Сурайёга ҳақиқатни айтишдан бўлак чора қолмаган эди.– Биласанми, – дедим оғир ютиниб, – у сени севмайди. Барига мен сабабчиман.– Тушунмадим.– Умид билан гаров бойлашган эдик. Арзимас зиёфатдан.У сенга севги изҳор қилиши керак эди.– Нима учун? – Сурайёнинг чиройли кўзлари йириклашди.– Шу йўл билан ундан жирканишингни, Умид сенда хунук таассурот қолдиришини истаган эдим.– Тушунмаяпма