Аҳмад Зоҳир: Ин ки ҳаракоти сар, даст ва тамоми аъзои бадан мавзун ва ҳисобшуда ва шеърро дунбол намояд ва дар илқои эҳсос ба шунаванда кӯмак кунад.Ман вақте шеъреро ба овоз мехонам ва ë таронаеро иҷро мекунам,тамоми он эҳсоси шоир ва сарояндаро мекӯшам дарк намоям ва онро бо тамоми зарофати он ба шунавандаам илқо кунам. Аз ҷонибе ман ҳеҷ вақт таваққуф нанамудаам(яъне дар як ҷой наистодаам),аз шӯҳрат ва муваффақияти худам мағрур нестам ва кӯшидаам ҳар таронаам нав бошад, дар ҳоле ки бархе аз ҳунармандони мо ин тавр нестанд. Ҳамин ки як оҳангашон мавриди қабул воқеъ шуд ва истиқбол гардид, дар ҳамон марҳила таваққуф мекунанд ва ҳар рӯз ва ҳар шаб ҳамон оҳангро такрор менамоянд, то ин ки худ ҳ