🌙 ЖАННАТГА ОШИҚЛАР🌠

--- ИБРАТЛИ ДУНЁ.... ---       لكن تذكر ان ما تصنعه الْيوم لنفسك ستكسبه في الغد سالبا او موجبا لكن تذكر أيضا ان الحياة عبر قال تعالى فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ وايضاً قال فَاتَّقُوا يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الله الذين آمنوا Бир бадавлат инсон дераза ойнасидан  қараб кўчада бир гадой  ахлат титаётганини кўриб... "Алхамдулиллаҳ мен гадой эмасман" деди. نظر الأغنياء أحد من خلال نافِذتِه فرأى فقيراً يلتقط شيئاً ما من سلَّة القُمامَة فَحَمَد الله وشَكَرَهُ أنه ليس فقيراً؛ Гадой  у ёқ буёққа боқиб бир  ақли ноқис инсон кийимсиз кўчада юрганини кўриб ..."Алхамдулиллаҳ мен ақли ноқис  эмасман" деди. نظر القفزة المسكين حوله وشاهد رجُلاً عارياً يُسِيء السلوك في الشارع وقا

РОББИНГ ТАЁРЛАБ ҚЎЙГАН "СОВҒАЛАРНИ" ҚЎЛГА КИРИТИШДА ТИРИШҚОҚ БЎЛГИН. ------- ------- Муҳаммад Ибн Маслама ва Анас Ибн Молик розиёллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Росулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Албатта Роббингизни сизлар учун кун давомида яшириб қўйган совғалари бордир, - бас уларни қўлга киритиш учун тиришқоқ бўлинг. Шундай ҳам бўлиши мумкунки, сизларга шу созғалардан бири насиб қиладита ва сиз ҳеч қачон баҳтсиз бўлмайсиз". Яна бир ривоятда: "...Албатта Роббингиз сизлар учун кун давомида яҳшиликлар (яний: ҳайрлик савоб ишлар остига)  совғаларни яшириб қўйгандир. Бас шундоқ ҳам бўлиши мумкунки сизларнинг дуоингиз Аллоҳнинг роҳматига муофиқ келиб қоладита ва унга (ана ш

------ РАШК ИЙМОНДАНДИР ------ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қиладилар: “Албатта, Аллоҳ таоло рашк қилади. Мўмин ҳам рашк қилади. Мўмин банда Аллоҳ унга ҳаром қилган нарсани қилмоқлигига Аллоҳ таолонинг рашки келади”, дедилар (Имом Бухорий ривояти). Рашк Аллоҳ таоло яратган инсоний табиат ва ҳис-туйғудир. У аслида шерикчилик мумкин бўлмаган нарсага шерикчилик қилиш оқибатида ўша нарсанинг эгасининг ғазабини қўзғашини англатади. Рашк икки хилдир: 1. Аллоҳ таолонинг буйруқ ва қайтариқлари поймол этилганда юзага келадиган рашк. 2. Инсонларнинг ҳақ-ҳуқуқлари поймол этилганда юзага келадиган рашк. Биринчиси: Аллоҳ таоло мўмин бандаларини мункар ишни кўрганларида куч

КЕЛИНЛАРГА! Хеч качон аёл касал бўлмасин. Аёлни докторга иши тушмасин. ёшга кирса хам тиши тушмасин. Егани гўшт бўлсин суяк кемирсин. Кундан кун очилиб росса семирсин. Рузғорига бир умр ўзи бош бўлсин Қозонида доим шурва ош бўлсин. Дастурхонни тўлдирсин тарвуз қовуни. Кир ювганда бор бўлсин доим совуни. Хаётда бўлса гар оғир кунлари. Узилмасин уйидан ёғу унлари. Қийинчилик кўрмасин уйга толмасин. Процентга бировдан қарз хам олмасин. Ачкиси йўқ бўлса шахло кўзига, Ажинлар тушмасин ойдек юзига. Лабларидан кетмасин туғма буёғи. Шилинмасин туфлида юрса оёғи. Хар кун ўсмага чўмилсин қоши. Ачиган қаттиқни кўрмасин боши. Сочига тушмасин

Бир куни Росулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам хузурларига бир аёл келди ва шундай деди: "Ё Росулуллоҳ ! Мен бу кеча туш кўрибман ва тушимда Жаннатда эканман. Шунда Жаннатни ларзага солган бир овоз эштилди. Шунда ўн икки кишини исми зикр қилинди. Сўнг уларни эски киймларда бўйинлари қонга беланган холда олиб келинди ва айтилди: "Уларни Байдаж ёки Байдаҳ исмлик дарёга олиб боринглар". Сўнг уларни ўша дарёга олиб боришиб унга ташлашди. Улар ундан янги тўлин ойдек холда чиқишди. Сўнг улар олдига тилладан ўриндиқлар келтиришди ва атрфоларини нозунеьматлар билан тўлдиришди. Улар қайси томонга қарашмасин хар ўзлари истаган нарсани топишар эди". (Аёл сўзларини тугатгач) | Шунда Росулуллоҳ салл

САҲОБАЛАР ҲАЁТИДАН ЛАВҲАЛАР. ---------- بسم الله الرحمن الرحيم وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ “Биринчи пешқадам муҳожирлар, ансорийлар ва уларга яхшилик билан эргашганлар. Аллоҳ улардан рози бўлди, улар ҳам Аллоҳдан рози бўлдилар. Уларга остидан анҳорлар оқиб турган жаннатларни тайёрлаб қўйди. Улар унда абадий қолурлар. Ана ўша улкан ютуқдир”. (Тавба. 100) قال عليه الصلاة والسلام: ما من أحد من أصحابي يموت بأرض إلا بُعث قائدا ونورا لهم يوم القيامة Пайғамбар алайҳис

--- УММАТ ---- --- Бир тун ухлаёлмай чекдим надомат, Ўзимга ҳам қилдим тинмай маломат. Тарихида ҳар не кўрсам кўрдим, лек Умардан сўнг бирлашмади бу уммат. Умар кетди бу умматга ишонмайин, Чунки иймон заифлашмиш кун сайин. Абу Зарлар ҳайқирганда тинмайин, «Не дард бор?» деб сирлашмади бу уммат. Кенгликлардан оқиб келди гумроҳлар, Аста секин одат бўлди гуноҳлар. Ҳатто Қуръон нузулига гувоҳлар Жангга чиқиб, ярашмади бу уммат. Қалблар сўнди, юзлар бўлмиш бедийда, Кўнгил ўлди ибодатлар пайтида, Али, Усмон бўғизланди байтида Ахли байтга қарашмади бу уммат. Бухорийнинг қонга тўлмиш яноғи, Ўтди сарсон топилмайин ҳамроҳи, Сон жиҳатдан ошса ошди саноғи, Лек оз бўлсин курашмади бу уммат. Т