КАЙТАР ДУНЁ

Ҳалол-харом фарқламасдан топган пулинг,
Қиёматда қўлларинга тутқазар чўғ.
Омонатдур хар нафасинг, ўнгу сўлинг,
Мансаб билан тобутни хеч эгаси йўқ.
Ташвиш тиғи юрагингни этса пора,
Хатто дўстинг кўкрагинга қадайди ўқ.
Амал тилаб оқ юзингни қилма қора,
Мансаб билан тобутни хеч эгаси йўқ.
Белдан қувват кетиб, сочга қўнар қиров,
Вақтинчадир бари кўнглинг бўлмасин тўқ.
Суйган курсинг эгаллайди бошқа биров,
Мансаб билан тобутни хеч эгаси йўқ.
Аё дўстлар, койиб туринг Азаматни,
Ёзганига мағрурланса урингиз дўқ.
Ёдда тутинг битта аччиқ хақиқатни,
Мансаб билан тобутни хеч эгаси йўқ!
АЗАМАТ ЗИЁ

​​Ёш жувон ўз онасига ҳасрат қилди: -  Онажон! Мен эримга бошқа тоқат қилолмайман. У жуда ўзгарди, мени тушунмай қўйди, сира ҳурмат қилмайди. Балким, у мени севмай қўйгандир... -  Ўзингчи? Ўзинг уни ҳурмат қиласанми? Уни тушунасанми? – сўради она. -  Яна нима қилай! – қизишиб жавоб берди қизи. – Эримга ғазабланиш мумкину, менга эса мумкин эмасми? У менга қандай муносабат қилса, мен ҳам унга худди шундай жавоб қиламан-да! Ахир, у мени тушунмаса, мен нега уни тушунишим керак? -  Унда мўжизаларни кутма, сен ҳозир кўзгуга ўхшаб эрингни хатоларини такрорлаяпсан. Хотин онгли жонзот, фақат кўрганини эмас, кўринмайдиганни ҳам акс эттиради. – Ўгит қилди она. - Билгин, агар аёл яхши бўлса, эр ҳам я