"Hayot... Sevgi... Armon... Taqdir..."

Shirin, nega uxlamayapsan? -Uyqum kelmayapti, qo'rqyapman. -Nimadan? -Uyg'ommasamchi, sizni boshqa ko'rolmaymanmi? -Unaqa dema! Hali ko'p yashaysan, ikkimiz baxtli bo'lamiz jonim... (Shirin Sardorning qo'lidan mahkam tutib ko'zlarini yumdi. Yigit esa uni ko'zlaridagi yoshlarni artib, ancha payt qarab turdi, keyin esa palata chirog'ini o'chirib, doktorning kabineti tomon yurdi) -Kechirasiz, Umid aka, mumkinmi? -Hm, Sardor kiring, o'tiring. -O'zgarishlar bormi? -Aldab nima qildim, donor topilmagan, hammasiga tayyor turishimiz kerak. (Yigit hayol surib qoldi va..) -Agar...agar men hamma hujjatlarga qo'l qo'yib, donor bo'lsamchi, qachon qilasizlar

Dindan chiqish eng kechirilmas gunoh, bir bo'lgan voqeani diqqat bilan o'qing . . . ! Muhammad samalyotga chiqdi. Stulini to'g'rilab "omonlik" kamarini taqdi.. U kuchli, baquvvat, robbisidan uzoq bo'lgan yigit edi.. Samalyot uchdi.. Muhammad Amerika qo'shma shtatlarida o'tkazadigan safari rejalarini tuzishni boshladi.. Tungi klublar, raqqosalar-u turli tuman "ichimlik"lar bilan mazza qilib dam oladi.. Xar xil qizlar bilan tanishadi, ular bilan ajoyib vaqt o'tkazadi.. Samalyotda uchish vaqtini shunday o'ylar-u vaqtini qanday o'tqazish haqidagi rejalarni tartiblash bilan o'tdi.. Xayolidan bir lahzaga bo'lsa ham unga shu kuch- quvvatni bergan

Qiz va yigitni sms orqali maroqli suxbat quriwdi. 2-3 soatli suxbatdan song qiz: Rustam mani uyqum keldi!!! yigit: ha mayli uyqing kelgan bolsa ertagacha! qiz:faqat tez uxlab qolmang sizga aytadigan zarur gapim bor! yigit: ho'p .Yigit har doimgidek yuzida tabassum bilan qiz bilan hayrlawdi song qizning ilitimosiga kora uning smsini kutib otirdi chamasi soat 01:30 da yigitning mobil telefoniga sms keldi! Rustam iltimos mani bowqa bezovta qilmang hammasini unitaylik mani ke4iring yigit qizning smsni oqib avval nima gapligini tuwinmay lol qotib qoldi qayta qayta uning oxirgi gapini oqib koziga yosh keldi Naxotki umrimning manosi yagona iwo

"Haqiqiy muhabbat din, millat, makon tanlamaydi"... "Новости Новосибирск" gazetasida millati özbek, Komil ismli yigit haqida yozilgan maqola mavzusi shunday edi. Har kungidek ishdan qaytgach internetga ulanib, Özbekistondagi döstlari b-n gaplashishga shoshilardi. U odnoklassnikiga kirgach unga bir rus qiz mehmon bölganini va suratiga "2" baho qöyganini kördi. Komil negadir asabiylashdi va qizga sms yubordi. Bir zum ötib javob keldi... Shu kuni ular tongga qadar uxlamay gaplashib chiqishdi. Ertasiga Komil ishdan ertaroq qaytdi va qizning saytiga kirdi. Yana uzoq gaplashishdi. Kunlar shu tariqa ötaverdi. Har kuni soatlab suhbatlashishardi. Uchrashishdi. Bir- birlarini sevib

Reanimatsiya bölimiga bir yigitni olib kelishdi. Közida yosh, qandaydir ma'yus ovozda baqirardi: "Men ölishim kerak! Bu dunyoda yashashga haqqim yöq! Nargizamning yoniga borishim kerak, u qorong'ulikdan qörqadi.." Uning holati meni batamom karaxt qilib qöydi. U bizni deyarli sezmasdi ham. Menga bu bemor özini öldirishga uringanligini va alohida nazoratda bölishi lozimligini aytishdi. Sezdimki sevgan qizining vafotini kötara olmagan. Men shu tunda uning yonida qoldim. Yashash ishtiyoqini yöqotgan bechora bemorim tomirlariga yuborilgan dorilar ta'sirida chuqur uyquda edi. Közim ilinibdi. Tongotar chog' uning alahsirashidan uyg'onib ketdim: "Azizam, qörqma, men albatta boraman,

Oqila qiz otaga jannat ato qiladi deyishadi... Köcha qizlariga esa farishtalar lan'at aytarkan... *** Dunyoga kelding-u sevinib onang, Umring uzun bölsin, sarishtam devdi. Qöliga kötarib mehr-la otang, Peshonangdan öpib farishtam devdi. O'g'ildan ziyoda östirdi seni, Bölsa otang böldi, sening-chun gado. Dedi, erka qizim, hayotim meni, Bir kuni jannatni qiladi ato. Senchi, sen? Ulg'ayib böldingda katta, Endi farishtalik sen uchun ertak. Hayotning lazzatin körding ishratda, Ovunchoq örnida nafsga qul erkak. Gumrohsan, bir marta qayg'u tegmagan Munisang közidan qonli yosh tökding. Umrida kimsaga boshin egmagan, Otangning tog' kabi orini bukding? Nahot qörqitmasa, bu ishr

"Özingni ehtiyot qil",- derdi har safar ketayotganimda, men dunyoda eng yaxshi köradigan insonim. Ha, dunyodagi eng mehribon qalb sohibasi yonida xotirjam sezardim özimni. Lekin bir kuni avtohalokat tufayli onamdan ayrildim... Ösha kun juda ham uzoq yig'ladim. Vaqtlar ötdi. Onamni juda ham sog'ingandim... Bir kuni yölda hayol b-n bir qizga turtilib ketdim. Unga qaradim, közlari shunchalar mehrli ediki, bunaqa nigohni onajonim közlarida körgandim. Öng yuziga yarashib turgan xolini ko'rib aqldan ozayozdim. Chiroyni ham ayamay beribdi tabiat. U qoshlarini chimirib, judayam shirali ovozda "Közizga qaramaysizmi?" deganida özimga keldim. Uzr söradim va tap tortmasdan tel raqamini

U menga befarq edi. E'tibor ham qilmasdi. Chunki mening boshqalardan ajralib turadigan, ustun jihatlarim yöq. Kelishgan yoki bilimdon ham emasman. Lekin uni juda qattiq sevaman. Chunki u sinfimizdagi, yöq, dunyodagi eng aqlli va yoqimtoy qiz. Befarqlikning yana bir sababi sinfimizda u yoqtiradigan boshqa yigit bor edi. U kelishgan, aqlli eng muhimi men kabi tortinchoq emasdi. Lekin ösha yigitning atrofida qizlar ham shunga yarasha ancha bisyor edi. Shu sabab yigit unga e'tibor qilmasdi. U kun böyi boshqa qizlar b-n kulib gaplashib ötiradigan yigitga zimdan bir- necha marta qarardi. Men bölsam kun böyi undan közimni uzmasdim. Uzolmasdim... Chunki uni juda qattiq sevaman. Saba

Aqlimni tanibmanki, közlarim kulmaydi. Men tug'ilganimdanoq ota-onam ajrashishgan. Onamni siqilmasliklari u-n ularni ajrashish sabablarini sira ham so'ramaganman. Otam tirik bölsalarda ota sözini aytmay katta böldim. Onam bizni hech narsaga zoriqtimay östirdi. Lekin bilaman, ularning ham dardi ichida edi. Tunlari mijja qoqmas, ba'zida esa bolalarim öksimasin, meni qiynalganimni bilmasin deb sezdirmasdan yig'lardilar. Otam boshqa uylandi, farzandli ham böldi. Buvam b-n qöshni edi. U yerga borganimda uni quchib menga e'tibor ham qilmasdi. Axir men ham ularning farzandlari edim... Farishta kabi onajonimni yig'lashga majbur qiladigan, öz qizini körganida tanimaslikka oladigan ota