Новости

Мавлавӣ Ҷунунӣ Чу калби Кахф ё раб,остони ошикон хохам, Гузаштам аз макон,худро ба авчи ломакон хохам. Гирифтам домани он лутфи бехадро ба умеде,ки аз Душвории рузи сиёхи худ амон хохам. Зи тангии кафас симурги рухам дар тапиш доим, Ба тайрони висолат ман бихишти човидон хохам. Ба хичрони ту рагхои забонам сад гирех бандад, Ба базми гулшани васлат чу булбулхо фигон хохам. Ракиби зотй андар вакти рихлат хамла меорад, Дар он холат хучуми рахмататро посбон хохам. Ба сар сад шур меояд зи саргардонии гардун, Ба дафъи дарди сар аз сокиам ратли гарон хохам. Дили хар кас дар ин гулшан ба х,ар хохиш кашид охир, Ман аз байни хама максудхо пири мугон хохам. Фироки дун ба вакти назъ пайки васл меорад,

Мавлави Ҷунунӣ Дил мухит аст, ки ин кавну макон нуктаи уст, Ки дар у чилвагахи хазрати Чаббор бувад. Арши Рахмон магар лоики Рахмон бошад, Сайкалаш машрабаи Хочаи Ахрор бувад. Чоми мастона гирифта, ба харобот биё, Дилхаробон хама андар паи меъмор бувад. Чоми чон гир Чунун,чуръаи Мансур бинуш, Рохати ошики сармаст сари дор бувад.

Мавлавӣ Ҷунунӣ Укдаи такдир ба ангушти касе во нашавад, Х,еч хора чу зари сурх ба кимиё нашавад. Хар гилеме, ки азал ранги сиях бофта буд, Нух фалак собун агар созй, мусаффо нашавад, Бадгухархо ба насихат нашавад некниход, Гар мулоим шавад имруз, ба фардо нашавад. Дидаи куразал хайф кунад доруро, Пари Чабраил занад сурмаву бино нашавад. Качсириштон хама бар накши качй хоханд рафт, Ин качй рост ба афсуни масехо нашавад, Биму хавфи абад аз тарси азал хохад буд, Укда он чо агарат нест, дар ин чо во нашавад.

Мавлавӣ Ҷунунӣ Ба насаб гарра машав, чониби Канъон бингар, Чй кунад суди насаб, укда агар во нашавад? Дили олам хама з-ин вахми гунах пурхун аст, Х,еч кас вокифи ин рамзи муаммо нашавад. Шафкати дуст ба ачзасту шикастй, дарёб, Рохёбй дар у чуз ба таманно нашавад. Эй Ч,унун, рузи чазо чашм ба гулшан макшой, То ба наззораи дидор тамошо нашавад. (Маъдан-ул-хол)

Мавлавӣ Ҷунунӣ Чавзи пуч аст чаҳон, бо у дили чон мафуруш, Ки ба зиндони алам Юсуфи Канъон мафуруш. Ин работест, ки сад қофиларо созад хок, Ту ба ин куҳнасаро равзаву ризвон мафуруш. Васфи фирдавс зи тафсири каломаш бишнав, Гулшани у ту ба ин реги биёбон мафуруш. Дил шавад зинда ба огоҳии файзони азал, Зиндагоният ба ин тобути ҳичрон мафуруш. Таҳти дил маснади шоҳ аст, туйи ҳочиби у, Даме ҳушдор, ба дев мулки Сулаймон мафуруш. Ҳури фирдавс занад шона ба зулфон бари ту, Ту ба ин пири куҳан чилваи ҳурон мафуруш. Нафси ту нонталабу чони ту чононталаб аст, Васли он чони чаҳон бар шиками нон мафуруш. Қавли тафсир шунав, аз пайи иблис марав, Дилу оину дин аз хатари шайтон мафуруш. Вақти охир раса

Эй кафи хок ба ин хасти таманно чй кунй, Устухонтуда назар бар каду боло чй кунй. Чашми Шахлои ту рузе, ки хурад мури лахад, Бар рухи ойина хар лахза таманно чй куни. Аслат аз катра-манй, лоики ту нест мани, Аз рахи бавл шудй, кибру манихо чй кунй. Ту хамон чийфа, ин хусну камоли ту аз уст, Бош хоки дари у, майл ба боло чй кунй. Лавхи дил шуй зи агёр, бикаш комати ёр, Вараки ишки варо сарфи муаммо чй кунй. Ишк аз ошики содик дили шайдо талабад, Дил ба дунёву ба cap токии шайдо чй кунй. Ба дили мурда дами Исйи вакт дарёб, Толиби дил нашавй, азми масехо чй кунй. Кори фардо бикун зуд, ки фурсат гузарад, Кор имрузи ту мавкуф ба фардо чи куни, Фониву боки ду зид хамчу никохи хохарон, Гар бако мет

Бе садаф аз мавчи бахри дил гухар хохем мо, Резиши зевар зи иксири дигар хохем мо. Накши зохирро ба зохид додаам дар рохи ишк, Дуд аз доги дилу хун аз чигар хохем мо. Буи гулзораш ба зогони хавои кай расад, Булбуле дар нолае бе болу пар хохем мо. Кай кулохи ишк майли сарафрозон кунад, Гар шави Хусрав,кулохи тарки сар хохем мо. Гар маро хохи,зи дил мехри сиворо дур кун, Ошиконро аз гирифтори хазар хохем мо. Дардмандонро ба худ гайр аз тапидан чора нест, Хар замон аз доги дил шури дигар хохем мо. Ошиконро зуд андозем дар гирдоби гам, Синаи ошик ба тири гам сипар хохем мо. Иллати махруми аз файзи худо тули амал , Васл агар хохи ту,холи мухтазар хохем мо, Факр агар хохи,макаш сар аз гиребони каф

Ошик аз хасрати рухсори гулаш хор шавад, Хамчу Мансур зи вучудаш ба сари дор шавад. Хом бар дидаи зохид машави,ки аъмост, Дидаи дил бикушо сохиби асрор шавад. То кай аз ташвиши дун,хуй куни пургуи, Зикри дил кун ба хомуши,ки пуранвор шавад. Дил агар хуфта бошад,дидаи бедор чи суд, Хозир он аст дили хуфтае бедор шавад. Cухтанро ту зи парвона биомуз,эй дил, Хар ки восил шуд,аз ин зиндаги безор шавад. Нолаи доги дил аз булбули шурида шунав, Дард хар чо,ки расад нолаи бисьёр шавад. Ошики содики,бар нола камар банд чу най, Аз рахи нола ба ту шафкати дилдор шавад. Аз хама ранчи чахон офият он гах ёби, Ки тан аз доги дили сухта бемор шавад. Лаззати бодаи тавхид ба фирдавс мадех, Чаннат он аст,ки чо

Каломи Хак ба гуши окил аз лаълу чавохир бех, Касеро ки Худо доно кунад у "кум фа манзир" бех. Насихат суннати пайгамбарон аст ахли донишро, Каломе ки нафахмад толиби бечора тафсир бех. Ба шури ишк куш, эй солико, гар кимиё хохи, Агар, эй хок, хохи зар шави дарёб, иксир бех. Сахо бар хозинони ганчи маъни оламе дорад, Хамон, ки кобили тавфир бошадзуд тавфир бех. Чунуни, ташналаб дар руз бошу нола кун шабхо, Ба ошик савми рузу нолахои зори шабгир бех.