ИБРАТЛИ ҲИКОЯЛАР

ТАК,ДИРМИКАН.... Бошимдан оғир кунларни ўтказдим. Ўшанда кимдир «ҳаммаси ўткинчи, ўтиб кетади», деса ишонмасдим. Шукрки, ўтиб кетар экан… Турмуш ўртоғим билан қўшнимиз орқали танишгандик. Тўғрироғи, қўшним уларга мени тавсия қилишган. Ўз навбатида бизга ҳам куёв томонни мақтади. Учрашдик, бир-биримизга маъқул бўлдик ва тўйимиз ўтди. Тўйдан сўнг бир ой ўтар-ўтмас, эримга қизлар қўнғироқ қилишини сезиб қолдим. — Уйланмасимдан олдин гаплашган қизларим, — дея пинагини бузмай изоҳ берди эрим. — Нега менга уйланмадингиз, дейишяпти… Бу гапдан сўнг нима дейиш мумкин. Индамадим. Дардим ичимда қолди. У эса аввал бекитиб гаплашган бўлса, энди ёнимда ҳам бемалол ҳиринглашиб ўтирарди. Ўзимни ҳўрлан

"МЕНИ РАСУЛУЛЛОҲ ﷺ ЮБОРДИЛАР !" (бўлган воқеа...) Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим Бу воқеа сизу биз яшаб турган ушбу кунларимизнинг бирида ТОШКЕНТ шаҳрида бўлиб ўтди... Яқин бир дўстим ҳикоя қилиб берган ҳодиса қалбимизнинг туб~тубидаги кундалик орзу~хавасларимиз билан кўмилиб ётган САМИМИЙ ҲИСларимизни жунбушга келтириши табиий ! Келинг сиз ҳам воқеадан "ХАБАРДОР" бўлинг... Буюк ва Марҳаматли Аллоҳ таолога ва Унинг Расулига бўлган -> МУҲАББАТИНГИЗ* либоси ушбу замонамиз одамлари қилган гўзал ишлари ила зийнатланса! Асрор кўчада кетар экан ерда ётган ЎРОҒЛИК* бир нарсага кўзи тушди... Олиб қараса катта миқдордаги "ПУЛ" ! Чет эл валютасида... Атрофга яхшироқ разм солиб елим пакет эгаси

Россиялик келин... Абдуллох не-не Орзулар ила Кариндошлари билан Россияга ишга келди. Рус хавоси унга жуда ëкди. У Россиянинг совук, шароитига тезда мослашиб олди. Абдуллох Аллохдан кÿркадиган, 5 вакт намозни канда килмайдиган Такводор йигит еди. уни атрофидагилари хушмуомиласи, Очик кÿнгиллиги учун жуда хурмат килишарди. Хар доим Руслар билан бирга ишлаганидан 6 ой ичида русчани хам малум даражада ÿрганиб олди. Уларнинг иши асосан курилиш еди. Бир куни улар кичкина бир шахарчадан иш олишди. Ÿша ерда Абдуллох бир рус кизини учратиб колди. У умрида биринчи бора юрагида ÿзгача бир туйғуни хис етди. У кизни хар куни кÿргиси келарди. Нихоят бир куни Абдуллох у Киз билан гаплашиб яхшигина тан

АРАЗЧИ ОНАЛАРНИНГ ҚИЗЛАРИ "Макрнинг 41-туяси" Ҳикоя Сизга яқинда, Янги йил арафасида рўй берган воқеа ҳақида айтиб бермоқчиман. Ҳаёт каттамисан, кичикмисан, деб сўраб ўтирмас экан. Ота-оналар ҳар доим ҳам фарзандларига ўрнак, маслаҳатгўй бўлмайди. Баъзан биз ёшлар ҳам уларга кўмак беришимизга тўғри келаркан… Яқинда жияним иккаламиз шундай қилишимизга тўғри келди. Жияним деганим — аммамнинг қизи. Иккаламиз дугонадек катта бўлганмиз. Шунинг учунми, тортишганимиз-тортишган. Яқинда бир воқеа содир бўлди-ю, иккаламиз иноқлашиб қолсак денг. Янги йил байрамидан олдин оналаримиз хафалашишган эди. Одатдаги ҳолат. Ҳамма оилада бўладиган ғиди-биди. Янга-қайнсингилнинг тез-тез бўладиган «айтишув

ТОШ КЕЛСА КЕМИРИБ ёҳуд САБР ЧЕГАРАСИ! Аёл номидан.... Ўша кунларни эсласам, этим жимирлаб кетади. Аммо бари ортда қолди. Ҳозир мендан бахтли инсон йўқ. Бахтни одамнинг ўзи яратар экан. Ҳаёт синовлардан иборат, уларнинг қаршисида ўзингни йўқотмай, кураша олсанг, марра сеники экан. Ўлимдан бошқа ҳамма нарсанинг чораси бор, фақат одам меҳнат ва муросадан чекинмаса, ширин каломини атрофдагилардан аямаса, бари ортда қолар экан. Келинг, яхшиси, сизларга ҳаётимни бир бошидан гапириб берай… Болалар уйида улғайганман. Ота-онамнинг кимлигини билмайман. Меҳрибонлик уйи ходимлари мени бино эшиги ёнидан топишган экан. Ким ташлаб кетган? Нима учун? Бу саволларга ҳалигача жавоб топганим йўқ. Шу-шу, ўн

ВАСИЯТГА ХИЁНАТ. 1-қисм. (бўлган воқеа асосида) Касалхонадан ҳафсаласи пир булиб чиққан Козимжон нима қиларини билмай боши гаранг эди: - "Тавба - деб ўйларди у, - бу касаллик қаерда қараб турган экан, эх.. Комила-я.., шунчалар тўғри соддадил бўласанми, агар олдинроқ айтганингда эди, жарроҳларни аралашиши шарт бўлмас экан-а, энди нима қилдим, ҳозир врач айтган харажатларга менда пул йўқ, нима қилсам экан. Бор пулга уй сотиб олдим, акамдан сўрайин десам у кишидан яна озгина қарзим бор, сўрасам олдинги қарзингни бермадинг-ку, дейишларини аниқ". Козим шундай уй хаёллар билан уйига кириб келди. Уни эшик остонада ўғиллари кутиб олишди. - Дада, ойимиз қанилар? - деди, тўнғич ўғли уни қўлид