Роднае слова

Вербніца – у шчасце людзям верыцца… Заўтра будзе Вербніца, І вясна зноў вернецца, І — Вялікдзень багаты, І — вярба каля хаты. Заўтра будзе Вербніца, Хлопец не ажэніцца, Пакуль пост не скончыцца — Пачакай, хоць хочацца. Заўтра будзе Вербніца, Ў шчасце людзям верыцца… Дык хай б’е нас вярба, Б’е, каб знікла журба. Апошняя нядзеля перад Вялікаднем называецца Вербніцай (Вербіч, Вярба, Вербная нядзеля, Пальмавая нядзеля). Спытаў у сваёй 83-гадовай маці, як некалі на вёсцы святкавалі Вербніцу. “На Вербніцу, — пачала ўспамінаць маці, — зрэзвалі галінкі вярбы і складвалі ў адзін пучок. Пучок абвязвалі рознакаляровымі шарсцянымі ніткамі. Атрымліваўся такі маленькі прыгожы венічак з вярбы.