Имон
БИСМИЛЛАҲИР РАҲМАНИР РАҲИМ
Маънои луғавии имон: Имон дар луғат ба маънои тасдиқ ва иқрор кардан мебошад.
Мафҳуми имон назди аҳли суннат ва ҷамоат:
1. Бо қалб бовар доштан.
2. Ба забон рондан (нутқ кардан).
3. Бо ҷавориҳ амал намудан.
4. Бо тоат меафзояд.
5. Бо маъсият гуноҳ ноқис мегардад.
Аркони имон Аркони имон шашто мебошад:
1. Имон овардан ба Аллоҳ.
2. Имон овардан ба малоикаҳо.
3. Имон овардан ба китобҳо.
4. Имон овардан ба паёмбарон.
5. Имон овардан ба рузи охират.
6. Имон овардан ба тақдири неку бад (ки ҳама аз ҷонби Аллоҳ аст).
Имон ба Аллоҳ Имон овардан ба Аллоҳ чаҳор амрро дар бар мегирад:
1. Имон ба вуҷуди Аллоҳ.
2. Имон ба рубубият (парвардигор будан)-и У.
3. Имон овардан ба маъбуди барҳақ будани Аллоҳ.
4. Имон овардан ба асмо ва сифоти У.
Имон овардан ба малоика Ин бахш низ чаҳор амрро дар бар мегирад:
1. Имон овардан ба вуҷуди малоика.
2. Ба таври умумӣ имон овардан ба ҳамаи малоикаҳое, ки номашонро медонем (мисли Ҷиброил Микоил ва ғ.) ва ё намедонем.
3. Имон овардан ба тамоми он сифоте, ки дар бораашон медонем.
4. Имон овардан ба ҳар он чизе, ки дар бораи амал карданашон медонем, ки онҳо бо фармони Аллоҳ ба он қиём мекунанд.
Имон ба китобҳо Имон овардан ба китобҳо чаҳор бахшро дар бар мегирад:
1. Имон овардан ба ин ки нузули он китобҳо аз ҷониби Аллоҳ ҳақ аст.
2. Имон овардан ба он номҳое, ки онҳо номида шудаанд ва мо онҳоро медонем, мисли Қуръону Тавроту Инҷил.
3. Тасдиқ намудани он чи ки саҳеҳ аст аз он хабарҳое, ки дар китобҳо омадааст, мисли хабарҳои Қуръонӣ ва он хабарҳое, ки аз китобҳои пешин бидуни таҳрифу табдил ба мо расидаанд ва сиҳатии онҳо дар шариати мо зикр шудааст.
4. Амал намудан ба он аҳкоме, ки мансух нашуда бошанд ва розӣ будану таслим шудан ба онҳо, чи ҳикмати онро бидонем ва ё надонем. Ва тамоми китобҳои пешин бо омадани Қуръон мансух шуданд.
Имон ба паёмбарон Имон овардан ба паёмбарон низ чаҳор бахшро дар бар мегирад:
1. Имон овардан ба ин ки рисолати ҳамаи онҳо аз ҷониби Аллоҳ ҳақ аст ва ҳарки ба рисолати яке аз паёмбарон куфр биварзад, дар ҳақиқат ба рисолати тамоми паёмбарон куфр варзидааст.
2. Он паёмбароне, ки номҳояшонро медонем, бо ҳамон номҳо ба онҳо имон овардан, мисли Муҳаммад ﷺ, Иброҳим, Мусо, Исо ва Нӯҳ (саломи Аллоҳ бар ҳамаи онҳо бод).
3. Тасдиқ намудани ҳамаи он ахбори саҳеҳе, ки дар бораашон омадааст.
4. Амал намудан ба шариати он охирин паёмбаре, ки ба сӯи мо ва тамоми мардум фиристода шудааст, ки он Муҳаммад ﷺ мебошад.
Имон ба рӯзи охират Имон ба рӯзи охират дорои се бахш аст:
1. Имон овардан ба зинда шудани баъд аз марг.
2. Имон овардан ба ҳисоб ва ҷазо.
3. Имон омардан ба ҷаннату дӯзах.
Дар зимни имон ба рӯзи охират, имон овардан ба тамоми ончи, ки баъд аз марг рух медиҳад, ворид мешавад. Ба мисли фитнаи қабр ва азобу хушиҳои он.
Имон ба тақдир Имон овардан ба тақдир аз чаҳор бахш иборат аст:
1. Имон овардан ба ин ки Аллоҳи мутаол (ҳолати) тамоми ашёро ба шакли умумӣ ва тафсилӣ медонад.
2. Имон овардан ба ин ки Аллоҳи мутаол ҳамаи ин (аз ибтидо, то интиҳои махлуқот)-ро дар Лавҳу-л-маҳфуз навиштааст.
3. Имон овардан ба ин ки тамоми мавҷудот бидуни хост ва машияти Аллоҳи мутаол арзи ҳастӣ намекунанд.
4. Имон овардан ба ин ки тамоми коинот бо зоту сифот ва ҳаракоташон офаридашуда (махлуқи) Аллоҳ ҳастанд.
Далел аз Қуръон барои аркони шашгонаи имон: 1. Аллоҳи мутаол мефармояд:
لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ
«Некӣ он нест, ки рӯйи худ ба ҷониби Машриқу Мағриб кунед, балки некӯкор касест, ки ба Аллоҳ ва рӯзи бозпасин ва фариштагон ва китоби Аллоҳ ва паёмбарон имон оварад..» (Сураи Бақара, ояти: 177)
2. Аллоҳ дар ҷои дигар мефармояд:
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
«Ҳаройна, Мо ҳар чизро ба андоза офаридаем!» (Сураи Қамар, ояти: 49)
3. Инчунин, далели дигар низ аз суннати Паёмбар ﷺ собит шудааст.
Ин ҳамон ҳадиси Ҷаброил (ﷷﷵ) мебошад, ки аз Паёмбар ﷺ дар мавриди имон пурсид, гуфт, маро аз имон хабар деҳ! Паёмбар ﷺ дар ҷавоб гуфт: “Ин ки ту имон биёварӣ ба Аллоҳ ва малоикаҳо ва ба китобҳову паёмбарон ва имон биёварӣ ба рӯзи қиёмат ва ба тақдири неку бад”. (Ҳадисро Имом Муслим ривоят намудааст).
Dunyoi foni
Нет комментариев