ДУНЁИ ФОНӢ

САОДАТ ҲАР КАСЕ ДОРАД,КИ ВАҚТИ СУБҲ БЕДОР АСТ ! Субҳ ба хайр дӯстони азиз бароятон аз Худованд баровардани орзуҳои некро хоҳонам илоҳо ҳамеша хушҳол бошед умедворам ҳеҷ гоҳ ғам дари хонаи Шуморо накубад ҳамеша сарбаланду хонаобод бошед !!! Ҳар субҳи бомдодӣ, Хези агар ба шодӣ. Чор ракаташ бихонӣ, Шайтон зи роҳ биронӣ! БО УМЕДИ БОЗ ЯК СУБҲИ БОСАФФОИ ДИГАР . ХУДО ҲОФИЗ Дар таҳияи Ғайратвон Ҳотамӣ

ШАБ БА ХАЙР АЗИЗОНИ БА ДИЛ НАЗДИКУ БА РАҲДУР ! Чӣ қашангӣ, эй маҳи шаб, чу арӯси осмонҳо, Ту, ки рашки ахтаронӣ, туӣ шоҳкори Эзад. Ту парии осмонӣ, ту илоҳаи самоӣ, Дар амон бимонӣ доим ту зи шарри дидаи бад. Шабам аз набуданат тор, бишавад сиёҳи мутлақ, Бинамо рух аз паси абр, шабам аз ту ранг гирад. Ба раҳи ту, эй нигорам, ба ду дида интизорам, Чу набошӣ, эй маҳи ман, дили ман зи ғусса мирад. Биравам ба ҷустуҷӯят ба самои пурситора, Ба паси ҳамон саҳобе, ки ду дидааш бигиряд. Ту биёву бишнав аз ман, ки дилам чӣ дард дорад, Ту бидеҳ давоям он дам, гузарад чу дард а

ШАБ БА ХАЙР АЗИЗОНИ БА ДИЛ НАЗДИКУ БА РАҲДУР ! Чӣ қашангӣ, эй маҳи шаб, чу арӯси осмонҳо, Ту, ки рашки ахтаронӣ, туӣ шоҳкори Эзад. Ту парии осмонӣ, ту илоҳаи самоӣ, Дар амон бимонӣ доим ту зи шарри дидаи бад. Шабам аз набуданат тор, бишавад сиёҳи мутлақ, Бинамо рух аз паси абр, шабам аз ту ранг гирад. Ба раҳи ту, эй нигорам, ба ду дида интизорам, Чу набошӣ, эй маҳи ман, дили ман зи ғусса мирад. Биравам ба ҷустуҷӯят ба самои пурситора, Ба паси ҳамон саҳобе, ки ду дидааш бигиряд. Ту биёву бишнав аз ман, ки дилам чӣ дард дорад, Ту бидеҳ давоям он дам, гузарад чу дард а

САОДАТ ҲАР КАСЕ ДОРАД,КИ ВАҚТИ СУБҲ БЕДОР АСТ Бар алайҳи хуфтагӣ бедор мебояд шудан, Пойдори нангу ному ор мебояд шудан, То шавад кам гиряҳои ошиқони номурод, Як табассум дар лабони ёр мебояд шудан. Баъди ҳар шаб субҳ меояд, вале бо ин ҳама, Худ чароғе дар шабони тор мебояд шудан. Ин масал асло надорад кӯҳнагӣ дар ҳар замон, Дил ба ёру даст андар кор мебояд шудан. То расӣ бар давлати дидори ёри хештан, Шаҳрванди кишвари озор мебояд шудан. Кай шавад пайдо ба чашмаш меҳр мепурсӣ агар, Нест пинҳон, мунтазир бисёр мебояд шудан. То бидонӣ чун бувад ин дӯстдориву ҷ

Ҳаммаи мо дар ин дунё ғанимат ҳастем! Хубӣ ва дӯстдориро дар калбатон ҷо кунед, ки ҳар рӯзи гузаштаамон бе самар нагузарад ! Шуморо барои Аллоҳ дуст медорем!! Шабатон ОСУДА гузарад ═══════════ ХОБҲОИ РАҲМОНӢ Пеш аз хоб кардан намози витрро хонед! Бе таҳорат хоб накунед! Тавбаро ҳар чи зиёдтар кунед! Ниятҳои хубро фаромӯш накунед! Хаммаи мусалмонҳоро бубахшед агарчи дар ҳаққатон зулм карда бошанд, зеро Аллоҳ бахшандагонро дӯст медорад! Имшабро ғанимат шуморед! Хатто ду ракъат бошад ҳам намози таҳаҷҷуд хонед! Фаромӯш накунед! Ва ин вақтро барои худ нафаси охир бишуморед! Агар ба

Аз ҳастии умри ман ду чил сол гузашт Хоҳи ба ту гӯям ба чи минвол гузашт ? Як нимаи он ба хобу мастӣ тай шуд Ними дигар охир чи бадаҳвол гузашт !! ( Хуҷаста Нотиқ ) ,, Килки Хаелангез ,,

Ман аз шоми сиёҳу чуғзи бадовоз, метарсам, Ман аз ҳар гапчини лунҷу даҳонаш воз, метарсам. Наметарсам ман аз танқиду эроди мунаққиде, Ман аз тӯҳматчии аз пашшае филсоз, метарсам. Ҳақиқат талх бошад ҳам, ба комҳо лаззате бахшад, Ман аз найрангу кори мардуми ғаммоз, метарсам. Чӣ ҷойи дилгиру ошӯфтагӣ, аз сӯҳбати доно, Ман аз войизчаи дойим лабонаш боз, метарсам. Маро боке набошад аз каломи ҳарзаву таҳдид, Ман аз ишқбози ифшо кардани ҳар роз, метарсам. Маро хуш ояд аз созу навои ҳофизи ҷонӣ, Ман аз динго-диринги ҳофизи бесоз, метарсам. Наметарсам ман аз теғи нигоҳи дилбарони шӯх, Мапиндоред, ки ман аз ишваю аз ноз, метарсам. Ҳаросе нест дар Кайҳон маро, аз марди сар афроз, Ман аз ашхоси

Дило назди касе биншин, ки ў аз дил хабар дорад, Ба зери он дарахте рав, ки ў гулҳои тар дорад. Дар ин бозори атторон, марав ҳар сў чу бекорон, Ба дӯкони касе биншин, ки дар дӯкон шакар дорад. Тарозу гар надори пас, туро з-ӯ раҳ занад ҳар кас, Яке қалбе биорояд, ту пиндорӣ, ки зар дорад. Туро бар дар нишонаду ба тароре, ки меояд, Ту маншин мунтазир бар дар, ки он хона ду дар дорад. Ба ҳар деге, ки меҷўшад маёвар косаву маншин, Ки ҳар деге, ки меҷўшад, дарун чизи дигар дорад. На ҳар килке шакар дорад, на ҳар зере забар дорад, На ҳар чашме назар дорад, на ҳар баҳре гуҳар дорад. Бинол, эй булбули дастон, ба зери нолаи мастон, Миёни сахраву хоро асар дорад, асар дорад. Бинеҳ сар гар намегунҷӣ, к