Ոգեշնչում ⋆✿⋆

Արդարև, ուր կա սեր, հույս և հավատք, այնտեղ չկա երկյուղ ու կասկած, այնտեղ չկա վախ և հուսալքություն, քանզի Ինքն Արարիչ Աստված է մեր ապավենը, ինչպես Սուրբ Դավիթ մարգարեն ասում է. «Տերն իմ լույսն է ու կյանքը, ումի՞ց վախենամ. Տերն իմ կյանքի ապավենն է, ումի՞ց ես դողամ» (Սաղմ․ ԻԶ 1): ԳԱՐԵԳԻՆ Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս

Պատմում են... Մի անգամ Կալիֆորնիայում ուսուցչուհին Մոնթեին հարցում է, թե նա ի՞նչ ազգություն ունի: Մոնթեն էլ, առանց երկմտելու, պատասխանում է, որ ամերիկացի է: Ուսուցչուհին ասում է, որ ամերիկացի լինելով հանդերձ պիտի նաև ազգություն ունենա: Մոնթեն շտապում է տուն, ծնողներին հարց ու փորձ է անում իր ազգային պատկանելիության մասին: Պատասխանը միանշանակ էր՝ «հայ ես»: Այդ պահից ի վեր Մոնթեն սկսում է իր արմատների ու երկրի ուսումնասիրությունը. ովքե՞ր են իր նախնիները, որտե՞ղ են ապրել, ինչպիսի՞ն է այն՝ Հայաստանը: Հենց վերոնշյալ հարցերի պատասխանների հետևից էլ Մոնթեն այցելեց իր նախնիների երկիր։ Մոնթե Մելքոնյանը սովորել է Կալիֆորնիայի Բերկլիի համալսարանում՝ հին ասիական ժողովուրդների պատմության և հնագիտության

Առաջին նկարում Գրիգոր Բալասանյանն է՝ Գիրոն, 1992 թ․-ին։ Կռվի ժամանակ նա 4 երեխաների հայր էր և կրկնում էր, որ եթե զոհվի, ողբերգություն չէ, ժառանգներ ունի, որ կմեծանան ու տեղը կբռնեն։ Աջ նկարում Գիրոյի զավակներից Սոսեն է 2020 թ․-ին…

Եթե ​​մարդուն նետ է հարվածում, նա ցավ է զգում։ Եթե ​​երկրորդ նետը թռչում է և դիպչում նույն տեղը, ցավը տասնապատիկ ուժեղանում է:Եթե ձեր մարմնում կամ մտքում ցավ եք զգում, ներշնչեք և արտաշնչեք և գիտակցեք այս ցավի, դրա նշանակության մասին, բայց մի չափազանցեք դրա կարևորությունը: Եթե ​​չես դադարում անհանգստանալ, բողոքել, զայրանալ քո ցավի հետ կապված, վախենալ, ապա դրանով դու այն տասնապատկում ես, եթե ոչ ավելի։ Ձեր անհանգստությունը երկրորդ նետն է: Դուք պետք է պաշտպանեք ձեզ և թույլ չտաք, որ երկրորդ նետը վնասի ձեզ, քանի որ երկրորդ նետը գալիս է ձեզանից:

Մի անգամ, երբ Շահ–Աբբասը անցնելիս է լինում, մի հարբած հայ մոտենալով՝ բռնում է նրա նժույգի սանձից ու ասում. – Քանիսո՞վ ես վաճառում այս ձին, ես առնել եմ ուզում։ Շահ–Աբբասը հրամայում է ծառաներին նրան տուն տանել և հաջորդ օրը բերել իր մոտ։ Ծառաները հային տանում են տուն։ Սթափվելով հարբածությունից, նա իրազեկ է դառնում եղելությանը ու ահը սրտում՝ մնում տարակուսած։ Կինը նրան խրատում է Շահ–Աբբասի մոտ գնալիս հետը գինի վերցնել և սովորեցնում է, թե ինչ պիտի ասի: Ծառաները տանում են նրան արքայի մոտ։ – Քանիսո՞վ ես ուզում գնել իմ ձին, – հարցնում է Շահ–Աբբասը։ Հայը հանում է գինին, դնում թագավորի առջև ու ասում. – Տե՛ր իմ, սա է նժույգդ գնողը, ձերդ վեհափառությունը վաճառողն է, իսկ ես լոկ միջնորդ եմ այդ առևտրի մեջ։

Նարեկը ալեկոծություն մըն է, հոգեկան վրդով մրրիկ մը և ալեկոծություն մը՝ ուր բառերն ու կշռույթները ալիքներու բախումին չափակցությունը՝ անոնց ինքնակործման շաչումները՝ անոնց իրարահալած խաղացքն ու անկումներն ունին։ #Միսաք_Մեծարենց

ՀԱՐԳԱՆՔԸ ՎԱՍՏԱԿՈՒՄ ԵՆ Աշխարհակալ Մակեդոնացին մի օր անցնում է զորքի հետ․․․Տեսնում է ծառի տակ նստած ծերունուն։ Մոտենում է և հրամայական տոնով ասում. -Ինչու՞ ոտքի չես կանգնում, չէ՞ որ քո կողքից անցնում է Մեծն Զորավար Մակեդոնացին։ Ծերունին գլուխը բարձրացնում է , խորհրդավոր հայացքով մի պահ նայում զորավարին, ապա հանգիստ,առանց տեղից վեր կենալու ասում․ -Որդիս , զորքի´ցդ երևաց, որ զորավար ես, սակայն ՄԵԾՈՒԹՅՈՒՆԴ չտեսա ․․․Լսի՛ր, որդիս,եթե անապատում ծարավ լինես, ջրի կարիք ունենաս, իսկ իմ ձեռքին մեկ բաժակ ջուր լինի, ի՞նչ կտաս դրա դիմաց․․․ Մակեդոնացին հարցից անակնկալի է գալիս,մի պահ մտածում և ապա վրա բերում․ -Թագավորությանս կեսը․․․ -Իսկ հիմա հասկացա՞ր, թե ինչ արժե քո «մեծությունը»,- ասում է ծերունին և