սա շա՜տ կարևոր է
հեղինակ Աննա Հովհաննիսյան 14.07.2021
Աստված ասաց.«Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. եթե դարձի չգաք և չլինեք երեխաների նման, չեք մտնի երկնքի արքայությունը»: Մատթ. 18.3
Ինչպե՞ս հասկանալ այս արտահայտությունը: Աստված ասում է, որ նմանվենք երեխաներին, դառնանք նրանց նման: Ամեն մեկս, տեսնելով երեխայի, զգում ենք, որ մեծանալով կորցրել ենք ինչ-որ բան, իսկ երեխաներն իսկապես մեզանից լավն են:
Եղե՛ք երեխաների նման. սա շա՜տ կարևոր է.
Երեխաները բնությամբ բաց են, շփվող
Վաղ տարիքում երեխաները դեռևս պահպանում են խելքի, սրտի ու կամքի զարմանալի ամբողջականությունը
Ներդաշնակությունը երեխայի հոգում թույլ է տալիս տեսնելու ներդաշնակությունը և իր շուրջը
Երեխաներին բնորոշ է հասարակ լինելը, անմիջականությունը, հոգու յուրահատուկ ռեալիստականությունը
Հիշե՛ք, թե որքա՜ն երկար է երեխան սովորում մեր սովորական ժամանակային կատեգորիաները: Նա արդեն լավ խոսում է, շատ բան գիտի և հիշում է, բայց, օրինակ, «երեկ» կամ «մեկ տարի առաջը» նրա համար նույնն է:
Երեխան ավելի հաճախ ոչ մեկի հետ չի դատվում և վիճում, չի արհամարհում ոչ մեկին և ատելության զգացողությանը ծանոթ չէ («Եղբայրք, մտքով տղա մի եղեք, բայց չարության կողմից տղա եղեք...» 1 Կորնթ. 14.20)
Երեխան ոչ ոքի չի իշխում, չի մեղադրում, չի նախանձում, չի ծաղրում մերձավորին, թշնամություն չի զգում
Երեխային խորթ է կեղծավորությունը, նա չի ձգտում մարդկային պատվի ու փառքի, չի հավաքում ուրիշի հարստությունը
Երեխան չի ձգտում ճոխության ու արծաթասիրության
Հարստության մեջ էլ լինելով՝ երեխան չի հպարտանում իր դիրքով
Աղքատության մեջ էլ գտնվելով՝ երեխան չի տխրում դրանից
Անթերի երեխան մարմնավորումն է հեզության, խոնարհության, ուրախության ու բարության: Ինքն էլ դա չգիտակցելով՝ նա ապրում է Աստծո օրենքներով՝ չպատասխանելով չարին չարով, չհիշելով վիրավորանքները, չհոգալով կարիքների մասին, ապավինելով Աստծուն: Հենց այս մարդկային լավագույն հատկությունների մասին է խոսում Աստված, որոնք հատուկ են երեխաներին, երբ խորհուրդ է տալիս մարդկանց վերցնել լավագույն հոգևոր հատկությունները՝ բնորոշ երեխաներին:
Եղե՛ք երեխաների նման. սա շա՜տ կարևոր է: Հավատքը երեխաների համար բնական է, այն հանդիսանում է նրանց կյանքի փորձառու մասը: Հակառակը՝ նրանց բնորոշ չեն կասկածները, տատանումները, խորամանկ իմաստությունը և ինքնաարդարացումը: Նրանց հավատքը հաշվենկատ չէ և ճշմարիտ է:
Երբ աշակերտները հարցրին Քրիստոսին, թե ո՞վ է մեծ Երկնային արքայությունում, Նա, երեխային կանգնեցնելով նրանց մեջ, ասաց.«...եթէ դարձ չ’գաք եւ չ’լինիք երեխաների նման, չէք մտնիլ երկնքի արքայութիւնը։ Արդ ով որ իր անձը այս երեխայի նման խոնարհեցնէ, նա է մեծ երկնքի արքայութեան մէջ» Մատթ. 18.1-4:
Երեխան, ծնունդից սկսած, «խեղճ» է, բայց տիրապետում է հեզության ու խոնարհության:
Եղե՛ք երեխաների նման. սա շա՜տ կարևոր է: Ստացվում է՝ երեխան, ծնունդից սկսած, արդեն տիրապետում է շատ որակների Երկնային արքայության կյանքի համար, սակայն մեծանալով դրանք թուլանում են, կորում կամ փոխվում հակառակ կրքերով:
Ճանաչել երևույթները, առարկաները անվերջ հարցերի ճանապարհով՝ որտեղի՞ց է ամեն ինչը, ինչո՞ւ և ո՞վ է ստեղծել և բնակեցրել այս աշխարհը կենդանի էակներով:
Ձգումը ճանաչողությանը ամեն նորին, ընդունակությունը հավատալ անկեղծորեն ու կարեկցել, վստահել ու սիրել: Երեխաները, ինչպես ոչ ոք, կարող են տարբերել մարդուն, ում կարելի է հավատալ և ում՝ ոչ:
Մնացե՛ք մի քիչ երեխա:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев