TUVĞAN TİL Seni men Qırımda, Qazanda taptım, Cüregim qaynağan, taşqanda taptım... Cat elde muğayıp, açınıp cürgende, Ümütim, xayalım şay tüşip cürgende, Moynuña sarıldım, dertimni aytıp, Bir güzel sözüñmen özüme qaytıp... Cırlarıñ bolmasa, maneñ bolmasa, "Curt" degen sözüñmen cürek tolmasa, Ah, nasıl cürermen ğurbet yaqlarda, Tanışsız, bilişsiz yat soqaqlarda?.. Bilmiymen – türükmi, tatarmı adıñ, Bek yaman tatlısıñ, Tañrıdan tadıñ. Türük de, tatar da seniñ sözleriñ, Ekisi eki çift muñlu közleriñ... Viyana ögünde, Qazaq içinde Barabar cırladıq Hindlerde, Çinde... Añlasın bir seni, duşman da süyer, Bir canıq sözüñmen cüregi iyer... İsteymen özüñni her yaqta körmek, Her yerde in