Ծո, մե օրմ գյոռես ելա,
Ըսի տեսնիմ քաղաքս ի՞նչխ է:
Ֆռֆռացի մայլեքով մեկ,
Արփաչայի քյանար հասա:
Շախփս հանի, նստա քարին,
Մտքով հասա հին օրերին:
Էլ Մգլի դուդուկի ձեն,
Էլ Կուժիկի դհոլի զարկ,
Ջղեր Խաչիկ, չպլաղ Վաչիկ,
Ու Հրաչը, մեր ժեշտանչիկ,
Տամբատ, Սերոժ ու Վալոդիկ,
Հմի ուրա ըդպես մարդիկ:
Խելառ Սարգիս, կուբի Վարազ,
Առանց ըդոնց, հիշել կռնա՞ս:
Թոմ թոմարի, բիթթունն էկան,
Աչքիս առաջ հերթով շարվան:
___Ի՞նչ է, օղուլ, ի՞նչ ես թթվե,
Ու բոլորիս իրար խառնե:
___Ըբը ի՞նչ էնեմ, ղուրբան ձեզի,
Կռնա՞մ մե օր, առանց ձեզի,
Քաղաքն աշեք, ինչ են էրէ,
Ըբը ըսիկ մեր Գյումրին է՞:
Համ ու լազաթ, թասիբ, նամուս,
Հարգանք, պատիվ, կորան անհույս:
Գեղցիք էկած, լցված քաղաք,
Իրանց դրած Գյումրեցու տեղ,
Թալնին, քանդին, ջարդին, փշրին,
Սաղ քաղաքը վարի տվին,
Ժաշքն էլ իրան չկորցրեց,
Մնացածն էլ ինքը ավրեց:
___Էլ դարդ մի էնե, թասդ լից, օղուլ,
Էս քաղքին պետք է մե հատ լավ շողուլ,
Էն էլ մեր թոռն ու ծոռները կենեն,
Օր չքնաղ Գյումրին շողուլի բերեն:
Գրիգոր Պտղունց
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев