Предыдущая публикация
Дырэктар – гэта асаблівая пасада і выбірае яна асаблівых людзей.
Імя Уладзіміра Уладзіміравіча Кудзько цесна звязана з дзяржаўнай установай адукацыі “Сярэдняя школа №2 горада Петрыкава”. Без малога 15 гадоў кіраваў ён нашай школай. Шмат гэта ці мала? Мусіць, гэта не проста перыяд у жыцці, а велізарны шлях, поўны клопатаў, надзей і перамог. Без перабольшання можна сказаць, што школа для Уладзіміра Уладзіміравіча – яго жыццё, яго пакліканне. Прыйшоўшы ў нашу школу, ён паказаў сваё майстэрства як настаўнік фізікі і праявіў лепшыя якасці адміністратара. Выдатныя арганізатарскія здольнасці, веданне псіхалогіі людзей дапамагалі Уладзіміру Уладзіміравічу захапіць навакольных агульнай справай, што дазволіла калектыву вырасці ў дружную і згуртаваную каманду, здольную вырашаць любыя пытанні навучання і выхавання падрастаючага пакалення. Ідучы ў нагу з часам, ён падтрымліваў канцэпцыю інфарматызацыі адукацыі: была сфарміравана камп’ютарная база школы, набыта дадатковае лічбавае абсталяванне. Пры гэтым Уладзімір Уладзіміравіч заўсёды стараўся, каб найлепшыя традыцыі школы абавязкова захоўваліся.
У такога чалавека і тылы надзейныя. Ва Уладзіміра Уладзіміравіча моцная і вельмі дружная сям’я. Жонка, Тамара Аляксееўна, яго заўжды падтрымлівае, дзякуючы ёй Уладзімір Ула-дзіміравіч заўсёды выглядае бездакорна. Бацькі па праве могуць ганарыцца сваімі дзецьмі, Аленай і Аляксеем, разумнымі, паспяховымі.
Уменне Уладзіміра Уладзіміравіча мець зносіны, яго прыязнасць, непараўнальнае пачуццё гумару выклікаюць і зараз шчырую павагу ў тых, каму пашчасціла з ім працаваць.
Калегі пра Уладзіміра Уладзіміравіча:
– Уладзімір Уладзіміравіч валодае незгасальным маральным імпульсам, дзіўным пачуццём такту і павагі да тых, каго навучаў, з кім працаваў.
– Ён ніколі не перакладваў праблемы, што ўставалі перад ім, на плечы сваіх падначаленых, выяўляў дзіўную вытрымку і нязменны педагагічны такт.
– Яму ўласцівая нейкая прыроджаная інтэлігентнасць, душэўнасць, глыбокае разуменне праблем іншага чалавека, падмацаванае рэальнай дапамогай у цяжкую хвіліну.
– Пры ім школа лічылася адной з лепшых у раёне, мела добрыя традыцыі, здаровы мікра-клімат, пэўны ўклад.
– Ён ніколі не быў абыякавы да сваёй працы. Душой хварэў за ўсё, ва ўсё ўнікаў. Такі настрой яго, як кіраўніка, адчувалі дзеці, бацькі, калегі.
– Уладзімір Уладзіміравіч – ідэальны настаўнік, чалавек з бліскучым пачуццём гумару, справядлівы і разумеючы.
– Паважаны, дасведчаны, спагадлівы, мудры, неабыякавы.
– Яго прыўзнятае брыво магло супакоіць цэлы клас, а цёплая ўсмешка была лепшай хвалой.
– Не забудзем нашу вечную спрэчку паміж лірыкамі і фізікамі. Вы, як выкладчык дакладных навук, маглі “раскурыць трубку міру” з гуманітарыямі.
– Выдатны чалавек, сумленны, добры, патрабавальны і справядлівы, гаспадарлівы, ідучы ў нагу з часам кіраўнік, які нёс на сваіх плячах вялізную нагрузку і адказнасць. Мы, яго калегі, да гэтага часу памятаем “сцяну”, за якой нам было спакойна і на-дзейна.
Дарагі Уладзімір Уладзіміравіч, мы ад усёй душы жадаем Вам моцнага здароўя, сіл і энергіі на доўгія гады, выканання ўсіх вашых надзей.
З юбілеем, дарагі наш Уладзімір Уладзіміравіч!
Калектыў школы
Следующая публикация
Комментарии 6