Предыдущая публикация
Аб праве вучыцца на беларускай мове!
Насця Герыловіч намагаецца, каб у Жодзінскай школе адкрылі першы клас з навучэннем на беларускай мове.
Насця Герыловіч: Я разумею, што становішча можна выправіць толькі сістэмным уплывам. У нашай Канстытуцыі запісана, што ў Беларусі дзве дзяржаўныя мовы, якія маюць аднолькавыя правы. Таму я вырашыла, што трэба навучаць сына на беларускай мове. Таму што ў нас усё па-руску: і ў крамах, і па тэлевізары. Напісала ліст яшчэ ў студзені 2017 году, у аддзел адукацыі Жодзіна. Потым быў ліст ў Міністэрства адукацыі, які яны пераслалі у Менскі абласны выканаўчы камітэт. Адтуль мне адказалі, што мяне чакаюць, каб вызначыць месца адукацыі майго сына, у траўні 2017 году. Я схадзіла ў гарадскі аддзел адукацыі. Больш за гадзіну доўжылася наша сустрэча. Там мне казалі, што ўсё гэта цудоўна, але ж вы разумееце, гэта эканамічна невыгодна, калі адна настаўніца будзе выкладаць толькі аднаму вучню.
Справа ў тым, што фармальна мне не трэба шукаць аднадумцаў сярод бацькоў, бо згодна закону паводле адной заявы органы ўлады павінны скласці ўмовы, каб мой сын навучаўся на беларускай мове. Магчыма, у Жодзінскім гарвыканкаме пра гэта не ведаюць. Але даведаюцца. Я так зразумела, што яны нічога з гэтым рабіць не хочуць, не зацікаўленыя. Таму вырашыла распачаць інфармацыйную кампанію, каб паказаць, што жодзінцы выступаюць за беларускамоўныя класы, і што не я адна хачу, каб мой сын навучаўся на беларускай мове.
Следующая публикация
Нет комментариев