Մենք չափից շատ ցավ ունեցանք, հաղթանակի ժամանակն է տղերք...
Մի հայրենիք` ուր բոլորը ծառայում են, մի ազգ, որ մեծից փոքր զինվոր է` հոգով, մտքով ու մարմնով, խոսքով, գործով ու զարկով, ապա պարտվելու իրավունք չունի´...
Աշխարհում չկա մի պետություն ու ազգ, որ պատերազմի հոտը դեռ չառած րոպեներ անց բռունցքվի: Զինվորը կռվում է, մայրն աղոթում է, հայրը` կամավոր գրվում, եղբայրը հաց է հասցնում, քույրը` վիրակապում, հարսը նորից զինվոր է ծնում, երեխան դիրքերի համար անվադող հավաքում և այս ողջ ընթացքում աշխարհը լուռ մեզ է հետևում, մտքում հպարտանում ու մեզ հաջողություն մաղթում...
Եվ ուրեմն, առա´ջ տղաներ, առա´ջ մեր քաջ արծիվներ, ձեզ հայոց մայրերն են ծնել, և ուրեմն ոչ մի զոհ, ոչ մի կորուստ, ոչ մի նահանջ, աշխարհը մեր հաղթանակին է սպասում, միայն առաջ...
Հայոց մայրե՜ր ձեր հոգուն մեռնեմ, ոչ մի լաց, միայն աղոթք, աղոթք ու աղոթք...
Գիտեմ դժվար է, նաև ցավոտ է, բայց հոգուց բաց թողեք անհանգստությունն ու մարտական տրամադրվեք, սպասեք միայն ու միայն հաղթանակին: Մայրական խիզախ սիրտը, հոգով աղոթքը ամենահզոր զենքն է թշնամու դեմ...
Մերը հաղթանակն է, մերը` հզոր հայրենիքն է, մերը ՄԵՆՔ ենք, որ եղել ենք, կանք ու պիտի լինենք...
Լիլի Շակրին
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев