Предыдущая публикация
Магчыма, самае галоўнае, чаму навучыла вёска, акрамя абавязку працаваць, - гэта шчодрасці.
Перш за ўсё душэўнай, але і не толькі.
Бабушка Валя ніколі не дзяліла ўнукаў, і я ніводнага разу не адчувала сябе хаця б крыху менш роднай у гэтай вялікай сям'і і ўтульнай хаце. Яна аб'ядноўвала два вялікія роды, Рабэцкіх і Маслоўскіх. Зараз гэтыя роды асірацелі.
Яна была добрай, працавітай, вясёлай, гасцiннай, шчырай, прагнай і цікаўнай да жыцця. Сапраўднай.
Дзякуй за ўсё, і хай зямля будзе пухам.
Думала, што змагу напісаць больш, але пісаць цяжка. Нягледзячы на тое, што яе жыццё было доўгім і насычаным і шмат хто можа дадаць свае словы памяці і ўдзячнасці: дзеці, пляменнікі, унукі і праўнукі, суседзі і сяброўкі.
Следующая публикация
Комментарии 1