Դե, բարև, Հայրիկ... Ահա և նորից մենք հանդիպեցինք: Այս անգամ արդեն ոչ թե երազում, Ու ոչ էլ, ավա՛ղ, Ոչ, Իրականում: Ես քո շիրմի մոտ Կանգնած եմ թևատ, Խոսում եմ քեզ հետ, Իսկ դու ժպտում ես նկարից գունատ, Կարծես զսպելով ձայնդ լացախեղդ: Նորից լեղահամ այս ցավը ...