Вёска Вайцяшын вядома з даўніх часоў. Яна размясцілася паміж двума азёрамі: Чорным i Белым. Праз гэтыя мясціны праходзіў гандлёвы шлях Здзітава — Косава — Слонім — Вільня. Здзітаўскія і спораўскія сяляне, якія ішлі пешкі ці ехалі на конях у Бярозу на базар, спыняліся на начлег у Вайцяшыне і Песках, расказвалі свае навіны, даведваліся пра справы ў нашых мясцінах. Старажылы кажуць, што назва вёскі Вайцяшын пайшла ад прозвішча чалавека, які валодаў землямі вакол вёскі — Войцеха. Са слоў жыхара вёскі Труцько Васіля Іванавіча, уся зямля ў акрузе была разбіта на зямельныя падзелы па 20 га. Адзін з іх належаў войту (начальніку пасялення). Вось так і з'явілася вёска Вайцяшын, якая цяпер складаецца з чатырох вуліц: Палескай, Лясной, Горкага і самай доўгай, працягласцю 1,5 км — Чырвонаармейскай. Такія назвы вуліцы атрымалі ў 1970 годзе, раней іх называлі Сяло́, Даро́га, Або́ра, Рэчы́цка, Гу́лачка.
Это моя Родина, я там родилась, выросла, там похоронены мои родители! Спасибо за снимок, со слезами читаю про нашу деревню, я живу в России 30лет , но Родина там! Спасибо большое!!!
Лида, большое спасибо за этот подарок!! Очень тронуло, прям за сердце! Это ж моя деревня! Галина Сазанова -Волк Елена Николаевна, ул. Красноармейская д 40 ! Как будто дома побывала! Улица ведь наша!
Это тоже моя Родина. Я там родилась и выросла. С 1979 года живу в Крыму. Но сердце мое всегда там. В этом году приеду с внуком , он очень хочет посмотреть ,где бабушка родилась и выросла. Родители умерли, но сестры живут в разных городах, а я при каждой возможности еду в любимую Беларусь. Были бы крылья, чаще прилетала бы!
Галочка! Тоже очень люблю Беларусь, хотя родилась в России. И Войтешин для меня - такая же частичка жизни. Завидую Ритуле: ей удалось побывать здесь и в прошлом, и в этом году - поклониться могилам отца и родных, встретиться с тобой и сестрами…
Комментарии 9