Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 3 года назад
ვეხვევი ფიქრში.
არ ვიცი, ასე რამ შემაყვარა შენი თავი და შენი ხატება. ვფიქრობ, პასუხი ვერ გამიცია არ ვიცი არა რა მემართება. ხშირად სევდიან უმთვარო ღამეს შენზე ვარსკვლავებს ვესაუბრები, ყველა მათგანში ვხედავ შენს სახეს და მონატრებულს გეჩურჩულები. ასე ვსაუბრობ შენთან მთელ ღამეს მომეპარება დილა ფარულად, უშენოდ ალბად გაივლის ეს დღეც, თვალს დამისველებს ცრემლი მალულად. ჩვენს მეგობრობას და ჩვენს სიყვარულს სიცოცხლესავით გავუფრთხილდები შენთვის მოვაწყობ გულში გალიას და ვეღარასდროს გამიფრინდები
Следующая публикация
Нет комментариев