Предыдущая публикация
Ես դեռ պիտի Գրքեր գրեմ,
Փաթաթվեմ քեզ Ու մտածեմ ՝
Ինչ լավ է՝ կաս…
Ինչ լավ է ՛
Որ հանդիպեցինք…
Հասկանո՞ւմ ես՝
Մենք դեռ պիտի գինի խմենք,
Ես պիտի զգամ քո շունչը
Շատ֊շատ մոտ…
Հասկանո՞ւմ ես՝
Մենք դեռ պիտի սովորենք
Ապրել իրարից հեռուու
Իմանանք մութ կողմերը.
Ես՝ քո, դու՝ իմ…
Դու պիտի ինձ քո գիրկն առնես
Ու ասես՝
Ինչ լավ է՝ կաս,
Ինչ լավ է,
Որ հանդիպեցինք…
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 9
Այս օտար մարմիներում…
Որոնք հպվում են իրար…
Տրված են իրար…
Էլ ինչում է կայանում…
Ձևականությունը…
Բաժակների վրայի մատնահետքերդ
Սառած սուրճդ,
Չստացված օրդ:
Գիշերային ժամադրություններդ,
Փշաքաղված մաշկդ,
համբույրները պարանոցիդ...
խոսակցություններդ ոչինչի մասին:
Լռությունդ…
Չասված բառերդ, Բացակադ....
Սրճարաններում բաճկոնդ կրողը
Քո ափսեից ուտելիք թռցնողը,
Ուսիդ գլուխս խաղաղ հենողը...
Սիրում եմ մարդու այն տեսակն…
Ով մի բառով շատ բան է ասում…
Որտեղ բոլորն ՛Օտար են իրար…
Ձևացնում են իբր…
Սիրում են իրար…
հենց այնպես…
Աղոթք է կաթում երկրի ընդերքից...
քոնը ուրիշին զիջելու մեջ
ու այլևս չվերադառնալու
այդ գրիչին
այդ վերարկուին
այդ տանը
այդ մարդուն…