любимая деревня нигматуллино-миляш

Әгәр үлсәм,
балаларым ,еламагыз,
Сезнең өчен яшәдем мин, сез аңлагыз.
Үлсәм мине әйбәт итеп сез җирләгез,
Минем өчен елап берүк, чирләмәгез.
Еламагыз ,
кызым ,улым ,минем өчен ,
Мин яшәдем ,
гомер бирдем,
сезнең өчен.
Минем хакка сез яшәгез матур итеп,
Бөтен кеше карап торсын, ушы китеп.
Чын күңелдән язам сезгә, шушы хатны,
Мин улгәчтән укыгыз сез, ятлаганчы.
Өйрәнегез ,
хәзер минсез ,
яшәргә сез,
Бик күп еллар, матур итеп, яшәгез сез.
Туган көнем ,улгән көнем ,искә алып,
Каберемә сез китегез ,чәчкә салып.
Миңа башка бер нәрсә дә кирәк булмас,
Төшеп яткач шушы салкын,кара җиргә.
Мин телимен теләкләрнең, иң изгесен,
Күктән сезне күзәтермен ,
көнен ,төнен.
Бәхет ,шатлык, теләрмен мин ,сезн