▲Իսկ դու մի պահ պատկերացրու , որ նա չկա ...
Որ այլևս հնարավորություն չունես նրա հետ խոսելու ամբողջ գիշեր ...
Չկան նրա քաղցր բառերը դեմքին ժպիդ նկարող ...
Պատկերացրու , որ չես կարող առավոտյան լսել նրա քնաթաթախ ձայնը ...
Ու գիշերը պետք է քնես առանց նրա բարի գիշերի ...
Բայց կլինի արդյո՞ք բարի այդ գիշերը եթե չլինի նա ...
Պատկերացրու , որ էլ նա չի հանգստացնում քեզ զայրացաց պահերիդ ...
Ու էլ չկան նրա խանդի տեսարաները ...կարևորությունդ հաստատող...
Պատկերացրու , որ մեկը էլ չի խաղում, նյարդերդ հետ ,,,ամբողջ օրվա ընթացքում ...
Չիշտ է օրդ հանգիստ , բայց որքան դատարկ կլինի առանց նրա ...
Պատկերացրու , որ էլ չկա նա ով զանգում է քեզ նեղված պահերին ...
Զայրույթը , վրադ թափում ...
իսկ հետո անօգնական փոքրիկ