« Դու չտեսնված ու չլսված կին ես»…Սպասում է հույսին, հավատին, սիրուն…Սպասում է եկեղեցում հանգած մոմի վառվելուն ու տորթի փչած մոմերի երազանքի իրականանալուն…Սպասում է, որ կսիրեն, հենց այնպես, ուղղակի, իսկական, իսկապես…Սպասում է, որ ծաղիկներ կնվիրեն անառիթ ու առանց փնթփնթալու կսանրեն մազերը…Սպասում է, որ բժշկի գնալիս ձեռքը բռնող կլինի ու ռեստորանում կփակեն հաշիվը…Սպասում է, գրողը տանի, սպասում է, որ կհասկանան իրեն ու կգրկեն՝ վրան գոռալու փոխարեն…Սպասում է…Սպասում է թոռներին, թոշակին, վերջին Ամանորին…Սպասում է, որ տիեզերքում կհայտնվի գոնե մեկը, ով կհիշի իր սիրած ֆիլմը, գույնը, երգը…և անգամ երբ լքում են կնոջը, նա էլի սպասում է… որովհետև բոլոր հեռացումները, հիասթափությունները, դավաճանություններն ու պատերազմները խորտակվում են կնոջ մի բուռ սպասման մեջ…ու որովհետև կինը միշտ սպասում է,տղամարդը որոշում է չշտապել…Տա Թևեր
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев