Дай счастья, Господи, не мне,
Хотя и я его желаю,
Но тем, кто добрым был ко мне,
Кто жил, участье принимая.
Кто плечи смело подставлял,
Под ворох мой забот и болей,
Кто мне хорошего желал,
Кто не смеялся, не злословил.
Дай счастья, Господи не мне,
А тем, кто в трудный час не бросил,
Тем, кто спешил в беде ко мне,
Кто за меня мольбы возносит.
Дай радость, Господи, не мне,
Хотя и я её желаю,
А тем, кто с радостью ко мне
Спешил, всё сердце отдавая.
Пусть дом их будет на скале
И буря дверь его не тронет.
Пусть свет горит в его окне,
И Ты теплом его наполни.
Воздай им Сам, Своей рукой,-
Я не смогу, мне не воздать им.
Пусть льются к ним Твоей рекой
Խաղաղություն ձեզ։
Շատերս էսօր Աստծու խոսքը կտեղադրենք սոց ցանցերում, մեջբերումներ կենեք Աստծու խոսքից, կզարմանաք որ մարդիք չեն ընդունե եվ կհակառակվին եվ մենք էլ կներքաշվինք հակառակության եվ վիճաբանության ըստ մեզ ապացուցելու ով է ճիշտ կամ սխալ։ Շատ դեպքերում կգրենք ամեն միչեվ վերջ չկարդալով մարդու տեղադրածը համապատասխանում է Սուրբ Գրքին թե չէ։ Ու մի գրառումի համար կսկսեն հաճոյախոսություններ իմ բարի , իմ կատարյալ բառերով։ Ոմանք էլ Աստծու խոսքի խիստ մեջբերումներից կենեն կնեղվինք թե ինչ գուզեք ըսեք դրանով կամ ինձ ինչ կհասկացնեք?
Նախ Աստծու խոսքով թե հանդիմանության թե օրհնության թե ապաշխարհության ցանկացած քարոզ գիտենանք վերաբերվում է առաջինը քարոզողին եվ չմտածենք թե մենք Աստծու խոսքը տեղադրելով
ՍԱՂՄ 113 : 1-7
1 Ալէլուիա։ Օրհնեցէք, ով Տիրոջ ծառաները, օրհնեցէք Տիրոջ անունը։
2 Տիրոջ անունը օրհնեալ լինի այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան։
3 Արեւելքից մինչեւ արեւմուտքը օրհնեալ լինի Տիրոջ անունը։
4 Տէրը բարձր է ամեն ազգերի վերայ, եւ նորա փառքը երկնքի վերայ։
5 Ո՞վ է մեր Տէր Աստուծոյ նման, որ բնակուած է բարձունքումը։
6 Որ խոնարհվում է տեսնելու երկնքումն ու երկրումս եղածները։
7 Որ աղքատին փոշիիցը վեր է կացնում, եւ խեղճին բարձրացնում է աղբիցը։
Անթիվ անհամար ճանապարհներից,
Իմը քարքարոտ մի արահետ էր,
Մի օր դեպի վեր, մի օր դեպի վար,
Հաղթահարեցի՝ Աստված ինձ հետ էր…
Հազար մարդ տեսա իմ ճանապարհին,
Հազարների հետ տվի ու առա,
Մեկը իր խոսքով ինձ թևեր տվեց,
Մեկից էլ կյանքի դառը դաս առա:
Եղան, որ ճամփի կեսից միացան,
Եղան, որ ճամփի կեսից լքեցին,
Եղան՝ ուսերը նեցուկ արին ինձ,
Եղան, որ տեսան՝ ճամփան թեքեցին:
Ոմանք հասկացան ու կարեկցեցին,
Զանցանք ու հանցանք ներեցին անկեղծ,
Ոմանք էլ հոգիս այնպե՜ս խառնեցին,
Որ չեմ տարբերում էլ ազնիվ ու կեղծ...
Ճամփիս մի մասը անցել եմ արդեն,
Շատ բան եմ տեսել, շատ բան սովորել,
Պայծառ օրերս մարդաշատ էին,
Խավար օրերիս մարդ չի մնացել։
Երանի նրան ում Աստված ընտրեց,
Կանչեց ուղարկեց որ պտուղ բերեն,
Ու երկնքի մեջ գա
ԵԲՐ 5 : 5-9
5 Այսպէս էլ Քրիստոսը ոչ թէ ինքն իր անձը փառաւորեց, որ Քահանայապետ լինի. այլ նա որ ասեց նորան թէ Իմ Որդին ես դու, ես այսօր ծնեցի քեզ։
6 Ինչպէս էլ մի ուրիշ տեղ ասում է. Դու քահանայ ես յաւիտեան Մելքիսեդեկի կարգի պէս։
7 Նա որ իր մարմնի օրերումը աղօթք եւ աղաչանք սաստիկ աղաղակով եւ արտասուքով մատուցանում էր նորան որ կարող էր ազատել նորան մահից. եւ լսուեցաւ իր բարեպաշտութեան համար։
8 Թէ եւ Որդի էր, այն չարչարանքներիցը հնազանդութիւնը սովորեց։
9 Եւ երբոր կատարուեցաւ բոլոր իրան հնազանդողների համար յաւիտենական փրկութեան պատճառ եղաւ.