Як дыхаць, калі нават вецер хрыпне
ад вусцішных навінаў?
Петраской,
скажы мне, што ўсё будзе добра!
Скрыпень,
пагладзь мяне ружоваю рукой...
Дай мне надзею, што існуе вырай,
дзе таньчаць сосны ў воблачных жабо,
дзе ўжо не страшна быць жывой і шчырай,
дзе пахне неўміручасці чабор...
(Наста Кудасава)