Предыдущая публикация
1.
Чырвонай ніткаю прышыта
Мая душа к тваёй душы.
Нішто агульнага,нібыта.
І ў той час- няма мяжы.
2.Дыхання свет,душы размова
І неспатканні між бяроз.
Дзе проста позірк замест слова
І ад яго нібы мароз.
3.Пяшчоты сон,надзеі крылы
Судакрананні толькі душ.
І не каханы,але мілы,
Але навошта і чаму ж?!
4.Чубаты дзень і вечар сціплы,
Дзе многа слоў у цішыні.
А ён натхнены і ахрыплы
На пальцах лічыць нашы дні.
5.Пачуцці -хвалі,людзі кажуць…
Па-мойму ж -сэнс усяго жыцця.
Чырвонай ніткай так прывяжуць!
Мо і не трэба б. А хаця…
01.56. Г.Брэзіна
Следующая публикация
Нет комментариев