Предыдущая публикация
Дарагія сябры!
Віншую вас з Днём Перамогі! Са святам, прасякнутым моцнымі пачуццямі і эмоцыямі: горыччу страты мільёнаў нявінных жыццяў і радасцю вызвалення ад захопнікаў, усведамленнем нетрываласці міру і адказнасці за яго. Выказваю вялікую павагу і ўдзячнасць тым, хто здзейсніў подзвіг у імя міру і жыцця на зямлі. Прыміце мае шчырыя пажаданні моцнага здароўя і бадзёрасці духу, доўгалецця і дабрабыту, любові і увагі родных і блізкіх людзей і радасці!
Ахвярам вайны
Аб тых, хто ў першы дзень вайны
Згарэў, загінуў, быў забіты,
Напомняць гулкія званы
І горкі надпіс "Незабыты..."
Аплачуць тысячы дажджоў
Таго, хто без ніякай славы
Упаў і вечны сон знайшоў
Пад небам не сваёй дзяржавы.
Ці чуў пра горад Лебус* ты?
Там з нашых вёсак лунінецкіх
Больш сотні хлопцаў маладых
Ляжаць у трох магілах брацкіх.
Магчыма, будзе ён другім,
Дзень Перамогі ў гэтым маі-
Прырода Рэквіем, як гімн,
Ахвярам войнаў праспявае.
За тых, хто Май не сустракаў
І перамог сваіх не множыў,
Пра мужнасць не распавядаў,
Мы памаўчаць хвіліну зможам...
Злятае яблыневы цвет -
Агню ён вечнага не тушыць...
Каб толькі усвядоміў свет,
Што мір людзей не трэба рушыць!
Па звестках кнігі "Памяць" Лунінецкага раёна, у баях пад маленькім германскім, на мяжы з Польшчай, гарадком Лебусам загінула больш за 120 чалавек амаль з усіх лунінецкіх вёсак і Лунінца.
З маёй роднай вёскі Багданаўка і Велуты - па 11 чалавек,
з вёскі Азярніца - 9,
Лахва, Вулька-1 страціла па 8 чалавек, а
Лунінец, Дзятлавічы, Кажан-Гарадок, Лобча, Чучавічы, і Дрэбск - па 6 жыццяў,
Вічын і Дварэц - па 5,
Лунін пакінуў Лебусу 4 аднавяскоўцы,
Яжаўкі, Любачын, Купаўцы - па 3,
Бастынь і Ракітна - па 2, а
Баравікі, Лугі, Кормуж, Бродніца, Вулька-2, Цна, Мокрава, Любажэрдзі - па 1 салдату.
Па словах краяведа В. Туміловіча, на карце свету няма горада ці вёскі, дзе б загінула так многа лунінчан, як на гэтым шматку зямлі.
Вечная памяць!
Ветэрану
Як твае справы, ветэран?
Гады няўмольна побач крочаць.
Прамы ў дугу сагнулі стан,
А ран яны зусім не лечаць.
Амаль сляпым прыйшоў з вайны:
У галаву было раненне...
Перад вачыма тыя дні,
Ды у вачах - даўно зацменне...
Але не трэба павадыр -
Па успамінах думкі водзяць.
Шкада, што ногі дрэнна ходзяць...
Суседка прынясе вады...
Прыедзе з горада сынок,
Пад свята, вымыюць падлогу...
Штоноч малюся: дай жа Бог
Яшчэ адну мне Перамогу!
З павагай, Вольга Грыдзюшка
Следующая публикация
Комментарии 19
Дзень Перамогі ў гэтым маі-
Прырода Рэквіем, як гімн,
Ахвярам войнаў праспявае...
С Днем Победы!
Всегда любила этот праздник. Помню все 9ые Мая. И каждый раз... со слезами на глазах...