Երբ ծնողդ ծերանա,
Շատ բան գուցե չլսի,
Լսողությամբ ծանրանա,
Խոսք էլ հազիվ կխոսի։
Գուցե հաճախ հարցեր տա,
Կամ գործերով հոգնեցնի…
Եվ բարկությամբ երբ ուզես
Հեզությունդ դնել վայր,
Այդժամ փորձիր մտովի
Տասը րոպեով լինել մայր:
Փորձիր հիշել հարցերն այն,
Որ տվել ես դու նրան,
Բազում հարցեր մանկական,
Հոգնեցուցիչ իսկական,
Գործերովդ ամեն օրվա
Խախտել քունն իր գիշերվա:
Ու այս ամենից հետո
Քո դեմ նա չի չարացել,
Չի ձանձրացել նա անգամ
Քո հարցերից մինչ հիմա:
Տխուր կողքով էլ անցնես,
Կսիրի քեզ օրերով,
Երբ գիշերն էլ արթնացնես,
Օրոր կասի քեզ սիրով:
Բան չի փոխվել իր սրտում,
Մեծացել է պարզապես,
Լավ է քննես անտրտում
Անցյալդ, որ պարզ ապրես:
Կռացե՞լ է քո աչքին,
Ապա զուտ քեզ գրկելուց,
Թե կուրացել զույգ աչքով,
Ապա ցավ