ՄԱՐԴ ՀՈԳՈՎ Ձեր տունը քանդում եք ձեր ձեռքով... Ողորմա Աստված խնդրում ցավի մեջ... Իսկ խորաններին շրջվում եք մեջքով... Եվ պատարագը մերժում եք անվերջ... Աղոթքներ լսում հոգու զզվանքով։ Դուք մարդուց հեռացել եք ձեր սրտով, Տարածության մեջ և ժամանակով... Չգիտեմ նեղանալը ինչն է ,որ Մեղադրում եմ ամեն պահ՝ ամեն օր՝ Մարդկանց ձեր տեսակ ՝ձեր չափով։ Իսկ չափն այդ փոքր է շատ փոքր... Բայց վնասն առավել է՝ ահավոր... Խիղճը դարձել է մեծ ոսկոր... Կուլ տալ չեք կարող ՝ո՞վ է մեղավոր։ Կմնաք անտանիք ՝անօճորք... Ծուխ չի ծխանի երդիկով... Հեռավոր ափերից անողոք... Պիտ դառնաք անտուն ...և օտար մարդ հոգով՝ Ձեզ օտարներից չի խղճա ոչ ոք... Աննկատ պիտ անցնեն ձեր կողքով՝ Հարց է կօգնի ձեզ աղոթք... Ոչ մեկ ձեռք չի տա մտահոգ..
ՍԻՆ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ Երբ գահի համար՝գահի գոյության... Երաշխավորը պատերազմն է չար, Խաղաղությունը դառնում է լոկ բառ, Ու ժողովրդին խառնելու կռվան։ Մարդիկ խաբվում են վախի գոյոյթյամբ, Մարդիկ դառնոմ են գահի պահապան, Ու գահը պահում են լոկ խաբեությամբ՝ Անպետքի համար նույնքան պետքական։ Մեր կյանքը դարձել է մազից կախված բան, Ու հույսն ոմանց ճառերն են այն նույն, Որ մեծ պաթոսով դերասանական... Տեր դարձան մարդկանց և իշխանության։ Այսօր նույն ճառից մնաց լոկ ոչինչ... Եվ պատերազմով վախն է բառ ու բան, Դարձել են թշնամու գրչակ ու գրիչ... Ու պատերազմի սև թանաքաման։ Ես չեմ հավատում այդ գահին արյան... Արդարամիտները քաղցն են պատմության, Իսկ շահի...փողի ...պալատին գերի... Եղել են կլինեն ցար...արքա...սուլթան։ Եվ պ
Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյան. «Այլևս հրամայական ու հրատապություն է դարձել ժամ առաջ բոլորիս ջանքներով, նվիրումով, համառ կամքով, համբերությամբ ու համառությամբ հեռացնելու այս իշխանությանն ու նոր կյանք հաստատել մեր երկրում։ Այլընտրանք չկա, այլընտրանք չի մնացել, կամ այսօր, կամ երբեք։ Մենք պետք է ազատագրենք մեր երկիրը թշնամական պարտադրանքներից, ծաղրանքից, նվաստացումից։ Այս ճանապարհով պետք է կանխենք հետագա բոլոր ողբերգությունները, որ պատահելու են մեզ»