500 мухаммас аз 500 шоир
Мухаммаси Vojidi Ashti бар ғазали устод Саъдии Шерозӣ
Ҳастӣ фасонаест , ки бе бақо равад,
Бо мастиҳои ғарраи нозу адо равад,
Авҷ аз баҳору ҳайбати фасли шито равад,
"Бисёр солҳо ба сари хоки мо равад,
К-ин оби чашма ояду боди сабо равад".
Тороҷ гардад, эй басо з-ин умр ҳар даме,
Маҳрам куҷост, к-орад ӯ маъҷуни марҳаме?
Гардад хароб мулки дил аз ҳамлаи ғаме,
"Ин панҷрӯза мӯҳлати айёми одамӣ,
Бар хоки дигарон ба такаббур чаро равад?"
Не тоҷу тахт монаду не ҳукми доварӣ,
Аблаҳ касест, к-ӯ кунад бар нася боварӣ,
Бо чашми боз боядат бе ноз бингарӣ,
"Эй дӯст бар ҷанозаи душман чу бигзарӣ,
Шодӣ макун, ки бар ту ҳам ин моҷаро равад!"
Ғосиб - Сикандари замон бе тоҷу бе нигин,
Монад зи эътиборҳо чун нози нозанин,
Тағъйир ёбаду замон чунон шавад чунин,
"Доманкашон, ки меравад имрӯз бар замин,
Фардо ғубори колбадаш бар ҳаво равад!"
Афсӯс бе нишон равад, эй нафси шӯхчашм,
Оҳе ба осмон равад, эй нафси шӯхчашм,
Он дам,ки нақди ҷон равад, эй нафси шӯхчашм,
"Хокат дар устухон равад, эй нафси шӯхчашм,
Монанди сурмадон, ки дар ӯ тӯтиё равад!"
Ишратпарасти бехирад чун манбаъи балост,
Бар бодахори бешараф устоду раҳнамост,
Гарчанд марзу бум ҳама дар тоъати Худост,
"Дунё ҳарифи сифлаву маъшуқи бевафост
Чун меравад ҳар оина бигзор то равад!"
Бар рағми ҷаҳл, Воҷидо, боре ҷиҳод нест,
Саф-саф табиби хомро ҳарфу савод нест,
Луқмонтароши даврро мантиқ наход нест?
"Бар соябони ҳусни амал эътимод нест,
Саъдӣ, магар ба сояи лутфи Худо равад!"
Vojidi Ashti
10.04.2024
مخمّس از واجیدِ اشتی بر غزلِ اوستاد سعدئ شیرازی
هستی فسانه ییست، که بی بقا رود،
با مستی های غرّه ی ناز و ادا رود،
اوج از بهار و هیبتِ فصلِ شِتا رود،
"بسیار صالها به سرِ خاکِ ما رود،
ک-این آبِ چشمه آید و بادِ سبا رود!"
تاراج گردد، ای بسا ز-این عمر هر دمی،
محرم کجاست، ک-آرد او معجونی مرهمی؟
گردد خراب ملکِ دل از همله ی غمی،
"این پنجروزه مهلتِ عیامِ آدمی،
بر خاکِ دیگران به تکبّر چرا رود؟"
نی تاج و تخت ماند ونی حکمِ داوری،
ابله کس ایست، ک-او کند بر نسیه باوری،
با چشمِ باز بایدت بی ناز بنگری،
"ای دوست بر جنازه ی دشمن چو بگزری،
شادی مکن، که بر تو هم این ماجرا رود!"
غاصب-سکندرِ زماک بی تاج و بی نگین،
ماند ز اعیتبارها چون نازِ نازنین،
تاُغِر یاد و زمان چونان شود چونین،
"دامن کشان، که میرود امروز بر زمین،
فردا غبارِ کالبدش بر هوا رود!"
افسوس بی نشان رود، ای نفسِ شوخچشم،
آهی به آسمان رود، ای نفسِ شوخچشم،
آن دم، که نقدِ جان رود، ای نفسِ شوخچشم،
"خاک ات در استخوان رود، ای نفسِ شوخچشم،
مانندِ سرمه دان، که در او توتیا رود!"
عشرتپرستِ بیخِرد، که منبهُ ی بلاست،
بر باده خارِ بی شرف استاد و ره نماست،
گرچند مرض و بم همه در طاعتِ خداست،
"دنیا حریف سِفله و معشوقِ بیوفاست،
چون میرود هر آئنه بگزار تا رود!"
بر رغمِ جهل، واجیدا، باری جِهاد نیست،
سف-سف طبیبِ خام را حرف و سواد نیست،
لقمان تراشی دور را منتطِق نخاد نیست،
"بر سایه بانِِ حسنِ عمل اعتماد نیست،
سعدی، مگر به سایه ی لطفِ خدا رود!"
واجیدِ اشتی
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев