Elə bil bu dünya üstümə gəlir
Sən məndən bir azca inciyən zaman
İçimdən ucadan ağlamaq gəlir
Sən mənə ayrılaq söyləyən zaman.
Asanca deyirsən ayrılaq nədən?
Bilmirsən ölərəm ayrılsam səndən?
Sevirəm mən səni canımdanda çox
Bu eşqin bənzəri bərabəri yox.
Könlümdə bilirəm yeganə səni
Tək sənsən şad edən dünyadə məni
Yoxdur bu sevgimin əvvəli sonu
Yaşaya bilmərəm sevməsən məni.
BEZDİM
Həyatdan... özümdən... eyni mənasızlıqları
yaşamaqdan... mənasız simalardan...
yalanlardan... boş-boş sözlərdən... mənasız
təsəllilərdən...
Yalançı gülüşlərdən... Oyun olan sevgilərdən...
Yalançı dostluqlardan... yaşayarkən Ölməkdən...
Əzablardan... Xəyanətlərdən... İçi boş
insanlardan... haqsızlıqlardan... BEZDİM!
Sərbəst və azad. Səbəbini soruşmaq istəyirəm
bütün olanların. Bütün yaşadıqlarımın...
əzablarımın, təkliyimin, göz yaşlarımın, nifrətimin,
içimdəki boşluğun. Nədi
səbəbi?
Nə qədər qışqırsam da, nə qədər suallar versəm
də heç bir cavab yoxdu...
Bezdim cavabsız suallardan...
Sevgi heyat demekdir
Heyat sevgi demekdir
Eger bunlar olmasa
Heyat neye gerekdir?
Getdiyin yollari duman buruse
Heyat gozlerine aci gorunse
Adim ureyinden inan silinse
Yene bir dost kimi xatirla meni.
Urek qapi deyil acib ortesen
Her seni seveni sende sevesen
Urek bir qapidir,qapisi bagli
Onun acari yegane sensen.
Bu qisa mektubu urekden dinle
Heyatim kececek bilki seninle
Bilki urek sozumdur sevirem seni!
Sende vefali ol unutma meni.