Предыдущая публикация
ՈՒզում եմ օրերս, որ շու՜տ-շու՜տ թռչեն.
Անցնեն ու գնան, որ հասնեմ վերջիս,
Թե ինչու՞, ինչու՞ ես էլ չգիտեմ.
Անհայտության մտքե՞րն են արդյոք
Հետապնդում անվերջ իմ անձին,
Մի պահ թվում է հավետ է կյանքը
ՈՒ շա՜տ եմ հեռու, որ հասնեմ վերջին:
Ես մահվան մասին չեմ էլ մտածում.
Հավասարություն այնտեղ է միայն,
Հարուստ ու աղքատ նույն տեղն են գնում,
Թվում է կյանքն անմիտ ու ունայն,
Բայց կա մեկ ուրիշ, մեկ ուրիշ աշխարհ.
Հանդերձյալ կյանքն է մեզ առաջնորդող.
Մտորում եմ իմ մեջ անդադար.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 2